Asteroidy lub komety, których orbity zbliżają je do Ziemi, nazywane są obiektami bliskimi Ziemi. Niektóre z nich są bardzo stare i mają swoje korzenie od powstania Układu Słonecznego około 4,5 miliarda lat temu. Są bardzo interesujące dla naukowców badających młody układ słoneczny. Inne, które powstały z różnych powodów znacznie później, są mniej interesujące z naukowego punktu widzenia. Zawierają jednak minerały i są cenne przede wszystkim pod względem ekonomicznym.
NASA ogłosiła zainteresowanie wysłaniem załogowej wyprawy do podobnych obiektów w pobliżu Ziemi. Asteroid Robotic Retrieval Mission obejmuje przechwytywanie asteroidy i transportowanie jej na nową orbitę w tak zwanej pułapce w układzie Ziemia-Księżyc. Po przemieszczeniu się asteroida będzie już badana bezpośrednio przez astronautów. Wymiary obiektu do badań zgodnie z początkowymi parametrami projektu powinny wynosić do dziesięciu metrów.
W ten sposób obiekt NEO 2009BD stał się kandydatem do tej misji. Został odkryty 16 stycznia 2009 r. W odległości 1,2 miliona kilometrów. Jego orbita jest prawie identyczna z orbitą Ziemi. NEO 2009BD wykonuje całkowitą rewolucję wokół Słońca w 400 dni.
Do 2022 roku NEO 2009BD będzie bardzo zbliżony do systemu Ziemia-Księżyc. W tym momencie jego zdobycie powinno zostać przeprowadzone.
Biorąc pod uwagę ramy czasowe, jest idealnym kandydatem, pozwalającym NASA dokładnie zaplanować misję.
Problem polega na tym, że NASA nie zna dokładnych wymiarów NEO 2009BD. Również nieznane jest jego zagęszczenie i skład. Pojawiła się niepewność, ponieważ NEO 2009BD został wykryty w zakresie optycznym. Oznacza to, że na podstawie światła odbitego, które jest połączeniem wielkości i współczynnika odbicia obiektu (albedo), określono rozmiar asteroidy. Aby misja zakończyła się sukcesem, NASA musi jak najszybciej zmierzyć rozmiar obiektu w jak najkrótszym czasie. Wynika to z faktu, że odległość do NEO 2009BD wzrośnie, co uniemożliwi takie pomiary. Astronomowie z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics (CFA) Joe Hora, Howard Smith i Giovanni Fazio używający kamery IRAC na podczerwień z zestawu instrumentalnego teleskopu orbitującego Spitzer, mierzący promieniowanie podczerwone obiektów w przestrzeni blisko Ziemi i wykorzystujący symulacje komputerowe, są w stanie określić ich rozmiar i gęstość.
Dano im czas na obserwatorium na badanie NEO 2009BD i nie znaleźli NEO 2009BD ze względu na bardzo niski poziom oświetlenia, co sugeruje, że jest to bardzo mały obiekt, prawdopodobnie o średnicy około 2, 9 metrów. Ponadto dane z symulacji składu asteroidy pokazały, że jej skład może być podobny do składu stosu zwykłego gruzu.
Do tego momentu teleskop orbitalny Spitzera nie badał jeszcze takich małych obiektów. Ostateczny wniosek na temat tego, czy NEO 2009BD nadaje się do misji, powinien być wykonany przez zespół wyszukiwania NASA.
