Sieć kosmiczna: dział w wirtualnym wszechświecie, który rozciąga się na miliard lat świetlnych. Widzisz mechanizm propagacji ciemnej materii w przestrzeni. Haloes żółtych gromad są związane ciemnymi liniami. Białe obszary - kosmiczna pustka (najniższa gęstość)
Pracownikom Uniwersytetu w Zurychu z pomocą superkomputera udało się odtworzyć proces powstawania wszechświata. Duży katalog zawiera 2 biliony cyfrowych cząstek reprezentujących 25 miliardów wirtualnych galaktyk. Służy do testowania satelity Euclid, którego uruchomienie planowane jest na 2020 rok. Misją jest badanie natury ciemnej materii i ciemnej energii.
Naukowcy spędzili trzy lata na tworzeniu i ulepszaniu modelu, aby dokładnie opisać dynamikę ciemnej materii i tworzenie dużych struktur wszechświata. W tym celu wykorzystali superkomputer Piz Daint w National Computing Center w Szwajcarii. Jest tak potężny, że stworzył wirtualny wszechświat w 80 godzin.
Skład ciemnego wszechświata
Ciemna materia jest odbijana z niesamowitą dokładnością, a naukowcy byli w stanie modelować tworzenie małej koncentracji halo dla ciemnej materii. Ich zadaniem było stworzenie galaktyk, których objętość osiągnęła tylko 1/10 Drogi Mlecznej. Był to główny wymóg misji euklidesowej, która będzie badać ciemną stronę przestrzeni. Obliczanie subtelnych zniekształceń
Ważne jest, aby zrozumieć, że 95% przestrzeni to ciągła ciemność. Żyjemy w 72% ciemnej energii i 23% ciemnej materii. Natura pierwszego wciąż pozostaje tajemnicą, którą można rozwiązać jedynie poprzez bezpośrednią obserwację. Oczekuje się, że Euklides będzie w stanie uchwycić blask miliardów galaktyk, które zmierzą subtelne zniekształcenia. Pojawiają się z powodu odchylenia światła z galaktyk tła. Niewidzialny rozkład masy to ciemna materia.
Strategie obserwacji
Unikalny katalog wirtualny pomoże zoptymalizować zadania euklidesowe w możliwie największym stopniu i zminimalizować prawdopodobieństwo błędu. Misja została zaprojektowana na 7 lat. Urządzenie stworzy topograficzną mapę wszechświata o penetracji 10 miliardów lat temu w ewolucji.
