Mgławica radiowa wokół pulsara PSR J0855–4644

Mgławica radiowa wokół pulsara PSR J0855–4644

Używając teleskopu indyjskiego GMRT, naukowcy byli w stanie wykryć rozproszoną emisję radiową, która tworzy mgławicę wokół pulsara PSR J0855-4644.

Obiekt został po raz pierwszy zauważony w 2003 roku. PSR J0855-4644 to młody i energetyczny pulsar, oddalony od nas o 3000 lat świetlnych. Mieszka na terytorium żagli. Obecność mgławic rentgenowskich była znana we wczesnych obserwacjach (użyli Chandry), ale w ostatnim przeglądzie szukali komponentu radiowego za pomocą XMM-Newtona.

Poszukiwanie promieniowania rentgenowskiego i radiowego ma ogromne znaczenie, ponieważ pozwala lepiej zrozumieć mgławice pulsarowe. Zasugerowano, że pulsary tracą znaczną część swojej energii w relatywistycznych wiatrach, które tworzą mgławicę w kontakcie ze środowiskiem.

Mgławica radiowa wokół pulsara PSR J0855–4644

Powiększony obraz pokazuje mgławicę radiową i strukturę powłoki. Pozycja pulsara jest zaznaczona czerwonym krzyżykiem.

W styczniu 2017 r. Naukowcy z Instytutu Fizyki Pozaziemskiej. Max Planck (Niemcy) przeprowadził szczegółowy przegląd PSR J0855-4644 za pomocą GMRT. W rezultacie wokół pulsara zauważono komponent radiowy. Była to rozproszona emisja radiowa, wyczuwalna przy częstotliwości 1,35 GHz. Przestrzennie pokrywa się z rozproszoną mgławicą wiatrów pulsara obserwowaną w XMM-Newtonie.

Analiza pokazuje, że bańka radiowa w rozmiarze pokrywa 1,43 lat świetlnych. Dlatego okazuje się, że jest to znacznie bardziej zwarta osiowo-symetryczna mgławica rentgenowska (w przeglądzie Chandry). Ważne jest, aby zrozumieć, że szybsze energie elektronów rentgenowskich są chłodzone w krótkim czasie, więc liczba cząstek emitujących promieniowanie rentgenowskie gwałtownie maleje wraz ze wzrostem odległości od pulsara. Powoduje to mniejszy rozmiar mgławicy rentgenowskiej niż częstotliwość radiowa.

Przegląd GMRT pokazał, że centralna formacja wiązki radiowej w kształcie pierścienia otacza pulsar i staje się jaśniejsza w południowo-wschodnim regionie. Naukowcy zauważyli również, że dwa procesy ogona rozciągają się w kierunku północno-zachodnim, a słaba rozproszona emisja wypełnia całą formację.

Komentarze (0)
Szukaj