Nowe dane pokazują, że siła grawitacji, która wytwarza pływy lądowe, może prowadzić do trzęsień ziemi na satelicie. Informacje zaczerpnięte z misji Apollo. Podczas 12, 14, 15 i 16 misji sejsmometry pokazywały skoki od 800 do 1200 km pod powierzchnią, występujące co 27 dni. Jest to czas, w którym satelita wykonuje przejście orbitalne, więc pojawiły się podejrzenia, że proces jest tworzony przez siłę pływową.
Sejsmometry pomogły zbadać 131 wstrząsów księżycowych w latach 1969-1977. Trzy najbardziej aktywne punkty potwierdziły pomysł pływów. Siła ta powoduje wybrzuszanie się oceanów lądowych po stronie zwróconej do satelity. To odpływa. W tym czasie na Księżycu powstają pęknięcia i wady, które powodują trzęsienie ziemi.
Przetwarzanie starych informacji
W swojej strukturze księżyc kopiuje Ziemię, ale jest pozbawiony aktywności tektonicznej i dlatego nie doświadcza trzęsień ziemi, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Ale jego różnorodność rozmiarów sięga 2 lub mniej, ale zdarza się to regularnie. Jeśli wydarzenie zajmie nam kilka minut, może to potrwać znacznie dłużej na satelicie. Wcześniej dane były ograniczone, ponieważ jeden z instrumentów nie wykrył aktywności księżycowej. Dlatego naukowcy wykorzystali wskaźniki tylko jednego sejsmometru. Nowa metoda połączyła sygnały i pomogła śledzić występowanie trzęsień ziemi, a także znaleźć prawdopodobną przyczynę.
struktura księżycowa
Nowe dowody sugerują, że płaszcz księżycowy może być chłodniejszy niż sądzono. Odpowiada to modelowi naprężeń pływowych. Jednak wciąż potrzebujemy więcej obserwacji, aby zrozumieć, w jaki sposób zdarzenia wpływają na zmianę składu wewnętrznego i temperatury satelity.
