Podobnie jak gwiazdy, które mogą opuścić swoje galaktyki i podróżować przez przestrzeń międzygalaktyczną, astronomowie odkryli aż 11 galaktyk, które przeszły turbulencje grawitacyjne i zostały wyrzucone ze swoich rodzimych gromad w przestrzeń międzykulturową.
„Galaktyki te mają samotną przyszłość - do wyrzucenia z gromady galaktyk” - powiedział Igor Chilingaryan, astronom z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics and Moscow State University.
Uciekłe gwiazdy mogą zostać wyrzucone z galaktyk, jeśli podróżują z większą prędkością niż kosmiczna prędkość galaktyki. Aby gwiazda mogła opuścić galaktykę, konieczne jest, aby jej prędkość wynosiła 537 km / s (ponad 1,2 miliona mil na godzinę!).
Zatem możesz sobie wyobrazić, jaka powinna być prędkość, aby cała gromada mogła opuścić granice gromady galaktyk. Jest od 3000 km / s (6000000 mil na godzinę!), W zależności od masy klastra.
11 przypadkowych galaktyk odkryto przypadkiem, gdy Chilingaryan i współ-badacz Ivan Zolotukhin z Instytutu Badań Astrofizycznych i Paleontologicznych oraz Moskiewskiego Uniwersytetu Stanowego przetwarzali dane uzyskane za pomocą projektu Sloan digital sky survey i orbitalnego teleskopu GALEX. Te małe galaktyki są rzadkie, ale naukowcy byli w stanie wykryć 200 wcześniej nieznanych zwartych galaktyk eliptycznych, z których 11 znajdowało się osobno i zostały oddzielone od gromady galaktycznej. I poruszali się bardzo, bardzo szybko.
„Pierwszą rzeczą, jaką odkryliśmy, były zwarte galaktyki eliptyczne znajdujące się w gromadzie. Tego właśnie szukaliśmy. Potem jednak rozszerzyliśmy poszukiwania i znaleźliśmy coś dziwnego” - powiedział Zolotukhin.
Jak więc te małe galaktyki, które są około 1000 razy mniejsze od naszej galaktyki, znalazły się tak daleko od domu?
Naukowcy uważają, że podobny mechanizm grawitacyjny, który powoduje powstanie gwiazd, może zostać zastosowany do tych galaktyk eliptycznych.
„Zadaliśmy sobie pytanie, jak można to wyjaśnić? Odpowiedź była prosta: potrójna interakcja” - powiedział Chilingaryan.
Potrójna interakcja jest zdarzeniem, gdy jedna gwiazda z pary binarnej odchyla się zbyt blisko czarnej dziury. Następnie gwiazda otrzymuje dodatkowe przyspieszenie i jest wyciągnięta z grawitacyjnego występku. W przypadku zwartej galaktyki eliptycznej efekt ten uzyskuje się dzięki interakcji z macierzystą, większą galaktyką.
