Ataki asteroidów to zła wiadomość dla wszystkich żywych istot.
Ziemia i Księżyc są połączone, zwłaszcza jeśli chodzi o zagrożenie atakiem asteroidów. Nowe badania wykazały, że powstawanie stosunkowo dużych kraterów występuje równie często w obu światach. Mówiąc dokładniej, pojawiły się około 290 milionów lat temu.
W kosmosie Księżyc i Ziemia poruszają się prawie na tym samym poziomie. Oznacza to, że oba obiekty powinny otrzymać mniej więcej taką samą liczbę uderzeń meteorytów. Jednak powszechnie uważa się, że erozja ziemska, która nie występuje na Księżycu, wymazuje niezwykłe kratery i eliminuje wszystkie małe.
Naukowcy postanowili dokładnie zbadać kratery na Księżycu i określić częstotliwość dla 10-kilometrowych okazów, w porównaniu z sytuacją lądową.
Księżyc i jego duże kratery Naukowcy odkryli uderzający zbieg okoliczności w obu światach, twierdząc, że erozja może nie być tak niszcząca dla kraterów, jak wcześniej sądzono. Co więcej, można było spotkać niespodziankę. Około 290 milionów lat temu częstotliwość uderzeń, które stworzyły duże kratery, wzrosła o około 2,6 razy w porównaniu z poprzednimi 700 milionami lat.
Co to znaczy? Istnieje przypuszczenie, że jeden z dużych obiektów w pasie asteroid zapadł się, wysyłając deszcz fragmentów do wewnętrznego układu słonecznego. Ten przepływ może znacząco wpłynąć na ziemskie życie. Być może dotknął nawet wydarzenia, które spowodowało śmierć dinozaurów 65 milionów lat temu. Trudno powiedzieć, że to ten strumień spowodował masowe wymieranie, ale musiał w jakiś sposób wpłynąć na naszą planetę. Dalsze badania dostarczą więcej informacji.
