Co to jest core, wielu ludzi wie. Jest to próbka gleby, skały lub lodu, którą uzyskuje się przez wiercenie badanego masywu. Ale teleskop Hubble'a był w stanie zabrać „rdzeń” z głębin Wszechświata: sfotografował ograniczoną część dalekiej przestrzeni w świetle widzialnym i podczerwonym z ekspozycją 14 godzin, prezentując skupisko pobliskich i odległych galaktyk na zdjęciu.
Większość galaktyk w tej gromadzie znajduje się w odległości 5 miliardów lat świetlnych od Ziemi. Ale niektóre z nich są bliżej, podczas gdy inne są dalej i chociaż na zdjęciu wszystkie wyglądają jak sąsiedzi, w rzeczywistości są one oddzielone setkami milionów, a nawet miliardów lat podróży światła i ewolucji formacji kosmicznych.
Niektóre z dziwnie ukształtowanych galaktyk skupionych głównie w środku obrazu są w rzeczywistości uzyskiwane w wyniku krzywizny promieni świetlnych z bardzo odległych gromad gwiazd, gdy fotony poruszają się w kierunku obserwatora. Efekt ten, zwany soczewkowaniem grawitacyjnym, nie tylko zniekształca obrazy obiektów, ale może również wzmocnić światło, pomagając astronomom w dalszym penetrowaniu Wszechświata. W rzeczywistości istnieje wiele prac naukowych na temat stosowania metody soczewkowania grawitacyjnego, dążących do poprawy „wizji” Hubble'a i pomagających temu 25-letniemu teleskopowi dalej przesuwać granice monitorowanego wszechświata.
Niesamowite zdjęcie powyżej jest jednym z wielu mało znanych zdjęć, które Adam Kill przedłożył w 2012 roku w konkursie Hubble Hidden Treasures.
