Artystyczna interpretacja gęstego pierścienia pyłu zdolnego do ukrycia procesów energetycznych w pobliżu supermasywnej czarnej dziury. SOFIA pokazuje, że rozkład pyłu jest o 30% mniejszy niż wcześniej sądzono.
Przy pomocy instrumentu podczerwieni SOFIA naukowcy znaleźli pył wokół aktywnych czarnych dziur, który okazał się bardziej zwarty niż oczekiwano.
Większość dużych galaktyk ma supermasywne czarne dziury w swoich centrach. Wielu z nich zwykle zachowuje spokój. Ale niektórzy aktywnie jedzą. Uwięziony materiał powoduje silne emisje energii. Ten gatunek nazywany jest aktywnymi jądrami galaktycznymi.
Poprzednia analiza mówi, że wszystkie aktywne jądra galaktyczne mają podobną strukturę. Są to pączki pyłu (torus) otaczające supermasywne czarne dziury. Urządzenie SOFIA pomogło zobaczyć promieniowanie podczerwone wokół 11 obiektów odległych o 100 milionów lat świetlnych. Te tori okazały się o 30% mniejsze niż przewidywano, a szczytowe promieniowanie podczerwone znajduje się na dłuższych falach podczerwonych. Tak więc pył pokrywający czarną dziurę jest znacznie bardziej zwarty.
Widzimy również, że aktywne jądra galaktyczne emitują większość swojej energii w falach, których nie można zobaczyć z naszej pozycji, ponieważ są pochłaniane przez atmosferę. Jednak SOFIA znajduje się powyżej 99% pary wodnej i pozwala na analizę struktur zakurzonych.
Nadal konieczne będzie zrozumienie, czy wszystkie obserwowane emisje występują w tori, czy też istnieje dodatkowy komponent. SOFIA przyczynia się do bardziej szczegółowej analizy struktury.
