Gdy pojazd zejścia Phila znajdował się zaledwie kilka kroków od historycznego lądowania na komecie 67P / Churyumov-Gerasimenko, sonda Rosetta, która była wówczas tylko nad głową, obserwowała zamierzone miejsce lądowania za pomocą kamery nawigacyjnej (NAVCAM). W tych dwóch obrazach miejsca zwanego Hagilkiya można łatwo rozróżnić efekty lądowania modułu Phila.
Na lewym zdjęciu, które zostało zrobione 3 minuty i 34 sekundy przed lądowaniem, pojazd zejścił się tylko 250 metrów (820 stóp) nad kometą. Szacowane miejsce lądowania jest zaznaczone na czerwono. Na prawym zdjęciu, wykonanym 1 minutę i 26 sekund po lądowaniu, ciemny obszar w czerwonym kółku jest wyraźnie widoczny. Zacieniony obszar jest najprawdopodobniej pyłem, który został podniesiony przez nogi modułu lądowania. Aby podkreślić dokładność pierwszego lądowania, mały zielony kwadrat pokazuje miejsce lądowania obliczone przez naukowców misji.
Biorąc pod uwagę rozdzielczość tych obrazów, która wynosi 1,3 metra na piksel, lądowanie wykonano w odległości 10 metrów od szacowanego lądowiska - dokładność, delikatnie mówiąc, jest imponująca! Oczywiście pojazd zejścia nie znajduje się na tej ramie, ponieważ tuż po lądowaniu harpuny Phila nie zadziałały, co doprowadziło do odparcia powierzchni komety. Chociaż większość uderzenia została wchłonięta przez system lądowania, Phil był w otwartej przestrzeni przez niecałe 2 godziny, aż słaba grawitacja komety odciągnęła go z powrotem, zmuszając go do ponownego odpłynięcia, około 1 km od pierwotnego lądowiska. Pojazd zejścia wylądował w sumie trzy razy.
Naukowcy przetwarzają teraz inne obrazy powierzchni komety zrobione przez kamerę Rosetty, aby zobaczyć, gdzie ostatecznie osiadł Phil. Nadal nie mogą znaleźć małego odważnego podwozia, które zbiera dane naukowe przed wyczerpaniem się baterii w ciągu kilku godzin.
