Meksykańscy astronomowie postanowili przeprowadzić badanie kinematyczne pozostałości supernowej G109.1-1.0 (lub CTB 109) żyjącej w naszej galaktyce. Reszty (SNR) są rozproszonymi, rozszerzającymi się strukturami powstającymi w wyniku wybuchu supernowej.
SNR zawiera wyrzucony materiał, ulega eksplozji i rozprzestrzenia się za pomocą fali uderzeniowej. Badanie pozostałości jest ważne, ponieważ odgrywają one niezwykłą rolę w ewolucji galaktyki - rozpraszają ciężkie pierwiastki w ośrodku międzygwiezdnym i gwarantują energię do jego ogrzania. Uważa się również, że są odpowiedzialni za przyspieszenie galaktycznych promieni kosmicznych.
Obrazy różnych nici CTB 109 SNR wydobywanych przez PUMA. Po lewej stronie - północno-wschodnia przędza, a po prawej - południowo-wschodnia G109.1-1.0 żyje na ramieniu Perseusza w Drodze Mlecznej. Wczesna analiza wykazała półkolistą morfologię skorupy. Ale naukowcy nie mogli zrozumieć jego parametrów, takich jak wiek, objętość energii i odległość.
Ostatnia analiza dotyczyła kinematyki, która pomogła określić niezbędne cechy. W tym celu zastosowano interferometr skaningowy PUMA w Meksyku. Okazało się, że odległość do reszty wynosi 10100 lat świetlnych, a wiek wynosi 9000-9200 lat.
Młody wiek może wskazywać, że resztka trzyma proste pulsary. Prędkość systemu osiąga -50 km / s przy szybkości ekspansji 230 km / s.
