Około 25% młodych gwiazd w Drodze Mlecznej tworzy się w gromadach, w których obiekty są zwykle zlokalizowane blisko siebie i mogą wpływać na absorpcję i wzrost gazu. Astronomowie próbujący zrozumieć szczegóły narodzin gwiazd, na przykład względna obfitość masywnych gwiazd nad małymi masami, powinni wziąć pod uwagę wszystkie te efekty. Trudno jest również zmierzyć rzeczywistą demografię klastra.
Młode gwiazdy zakorzeniają się w ukrytych obłokach rodzimego materiału. Ale promieniowanie podczerwone jest w stanie wymknąć się, więc naukowcy badają te obszary na długościach fal podczerwieni, wykorzystując formę rozkładu energii widmowej (SED - względna ilość strumienia emitowanego przy różnych długościach fal) w celu zdiagnozowania natury młodej gwiazdy: jej masy, wieku, aktywności akrecyjnej , rozwój dysku i inne cechy.
Obszar zgrupowania gwiazd. Po lewej: obraz w podczerwieni klastra o wysokiej rozdzielczości przestrzennej. W kolorowe koła - trzy młode gwiazdy i biały oznaczony rozmiar fiducialnye. Po prawej: ten sam klaster na dłuższych falach z innym instrumentem. Trzy gwiazdy mieszają się ze sobą
Jednym z głównych komplikacji jest to, że przyrządy używane do pomiaru SED obejmują wiązki o różnych rozmiarach pochodzące z różnych obiektów. W rezultacie każdy otrzymany punkt reprezentuje mieszaną mieszaninę promieniowania wszystkich składowych gwiazd o najdłuższych punktach długości fali. Dlatego astronomowie postanowili stworzyć nową metodę analizy statystycznej w celu rozwiązania problemu splątania SED w klastrach. Wykorzystując obrazy o najwyższej rozdzielczości dla każdego obszaru, naukowcy identyfikują rozróżnialne gwiazdy i ich promieniowanie na tych długościach fal. Łączą one bayesowskie podejście statystyczne z dużą siatką modelowanych młodych gwiazd SED w celu określenia najbardziej prawdopodobnej kontynuacji każdej SED w mieszanych zakresach długich fal. Zatem możliwe jest uzyskanie najbardziej prawdopodobnych wartości masy i wieku dla każdej gwiazdy, a także parametrów środowiskowych. Nie jest to unikalne obliczenie, ale nadal pozostaje najbardziej prawdopodobnym rozwiązaniem.
Naukowcy stosują tę metodę do 70 małych gromad młodych gwiazd obserwowanych za pomocą kamery IR na teleskopie kosmicznym Spitzera i uzyskują parametry fizyczne. Wyniki te są w doskonałej zgodzie z ogólnymi oczekiwaniami dotyczącymi rozkładu mas gwiazdowych.
