Złożony obraz M87 na zdjęciu rentgenowskim Chandra (niebieski) i bardzo dużym promieniowaniu masowym (czerwono-pomarańczowy). Naukowcy wykorzystali promieniowanie rentgenowskie, aby ograniczyć właściwości osi
Oś jest hipotetyczną cząstką elementarną, która postuluje wyjaśnienie, dlaczego niektóre reakcje subatomowe naruszają główne ograniczenia symetrii. Dotyczy to również symetrii w czasie.
W 1980 r. Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki została poświęcona odkryciu asymetrycznych reakcji czasowych. Przez następne dziesięciolecia naukowcy badający ruchy galaktyczne i naturę promieniowania mikrofalowego zdali sobie sprawę, że większości materii uniwersalnej nie można dostrzec.
Tajemnicza substancja zwana ciemną materią. Współczesna analiza pokazuje, że jego liczba sięga 84% w przestrzeni. Składnik ten jest ciemny, nie tylko dlatego, że nie emituje światła, ale nie składa się z atomów ani zwykłych elementów, takich jak elektrony i protony. Jako jedna z opcji zaproponowano osie. Ale ich istnienie pozostało wątpliwe. Naukowcy postanowili wykorzystać nową metodę badania natury osi. Jeśli istnieją, mechanika kwantowa powinna ustalić limit kontaktu ze światłem w obecności pola magnetycznego. Kiedy rozprzestrzeniają się wzdłuż silnego pola, osie i fotony muszą przekształcić się z jednego do drugiego w sposób oscylacyjny. Siła każdego możliwego efektu zależy częściowo od energii fotonu. Dlatego naukowcy wykorzystali obserwatorium rentgenowskie Chandra do śledzenia jasnych promieni rentgenowskich z galaktyk.
Uważnie przyglądali się promieniom z jądra galaktyki M87, która ma silne pola magnetyczne. Ponadto M87 żyje w gromadzie Panny, której skale znacznie ułatwiają interpretację obserwacji.
Przegląd nie ujawnił podpisów osi. Ale pomogło to ustalić nowy limit siły połączenia między osiami i fotonami, co wpłynie na przyszłe eksperymenty. Naukowcy podkreślili znaczenie stosowania w tej dziedzinie astronomii rentgenowskiej.
