Na ilustracji, gorąca i gęsta ekspandująca chmura gruzu rozwija się od gwiazd neutronowych do ich zderzenia.
Grawitacja jest nadal trudnym przedmiotem do zbadania. Porusza się w przestrzeni jak fala, przypominając zasadę ruchu światła. Ale takie fale są cienkie i trudne do naprawienia. Przybywają w ogromnych ilościach dopiero po wielkich wydarzeniach, jak zderzenie czarnych dziur.
Ludzkości udało się określić pierwszą falę grawitacyjną dopiero w 2015 roku. Ale w 2017 roku po raz pierwszy okazało się, że wykrywa fale grawitacyjne i światło z jednego zdarzenia - zderzenia gwiazdy neutronowej. Teraz naukowcy wykorzystują szczegóły tego wydarzenia, aby potwierdzić pewne podstawowe fakty dotyczące wszechświata.
W nowym badaniu eksperci poinformowali, że nie mogą znaleźć żadnych dowodów na problemy z teorią grawitacji. Naukowcy myśleli, że grawitacja jest w stanie przeniknąć wysokie wymiary (wyższe niż zwykłe cztery dla ludzi - góra / dół, boki, przód / tył i czas), chociaż światło nie zachowuje się w ten sposób. Jeśli tak się stanie, grawitacja straci więcej energii niż światło, gdy przechodzi przez przestrzeń. Analiza światła i fal grawitacyjnych w przypadku zderzenia gwiazd neutronowych nie wykazała niczego podobnego. Wydaje się, że cała powaga naszego wymiaru pozostaje tam, gdzie powinna być. Oznacza to, że wszystko odpowiada przewidywaniom Alberta Einsteina w jego ogólnej teorii względności. Nowe badanie analizowało również fale grawitacyjne. Naukowcy chcieli zrozumieć, czy grawiton (teoretyczna cząstka niosąca grawitację) jest zdolny do masy, podobnie jak inne cząstki. Jeśli istniało coś takiego jak masywny grawiton, to fale grawitacyjne powinny być również obserwowane jako masa i oznaki pędu. Może to być pogwałcenie teorii względności. I znowu tak się nie stało.
Mówiąc ogólnie, naukowcy ponownie potwierdzili funkcjonalność teorii grawitacji Einsteina. Nikt nie zaprzecza, że pewnego dnia rzeczy mogą się zmienić. Ale jak dotąd tak się nie dzieje, nawet gdy zderzają się dwie gwiazdy neutronowe.
