Dla astronautów wyjście poza statek kosmiczny to tylko część pracy. Konieczne jest zainstalowanie lub wymiana sprzętu, a także wykonanie prac naprawczych. Ale pierwsza taka operacja prawie skończyła się dla sowieckiego kosmonauty tragicznie.
Space Race
W XX wieku eksploracja kosmosu przekształciła się w poważną rasę między Ameryką a ZSRR . Oba kraje często ryzykowały tylko po to, by zostać liderami. Pierwszy satelita, człowiek na orbicie, wyjście w próżnię, dokowanie, lądowanie na księżycu ...
W konkretnym przypadku prymat zdobył sowiecki kosmonauta Aleksiej Leonow. Amerykanie ogłosili, że planują pierwszy kosmiczny spacer w 1965 r. (Zrobili to w lipcu), więc ZSRR postanowił się spieszyć.
Misja „Voskhod-2”
Model komputerowy pokazujący alejkę Aleksieja Leonowa
W Marzec 1965 statek kosmiczny Voskhod-2 wyleciał z kosmodromu Bajkonur. Na pokładzie były tylko dwie osoby: Leonov (pilot) i Pavel Belyaev (dowódca). Oba kraje musiały wdrożyć tę praktykę, ponieważ nikt nie wiedział, czy dana osoba w ogóle może przetrwać w próżni. A co z psychiką? Na przykład Ciołkowski uważał, że astronauta straci przytomność lub natychmiast straci rozum.
Ważne jest, aby zrozumieć, że amerykańskie i radzieckie statki kosmiczne były inne. Pierwszy miał możliwość obniżenia ciśnienia w przedziale, aby po prostu otworzyć właz i znaleźć się w przestrzeni. Ale naukowcy z ZSRR obawiali się wysokiego ryzyka dla statku (nikt nie wiedział, jak próżnia wpłynie na wewnętrzne instrumenty i czujniki). Dlatego zdecydowaliśmy się użyć specjalnej nadmuchiwanej dodatkowej bramy. Został przymocowany do statku i po prostu rozłożony w przestrzeni.
Spotkanie z próżnią
Butle z tlenem zamontowane na statku kosmicznym
Przez długi czas naukowcy uważali, że tylko bardzo zdrowi ludzie mogą zostać astronautami. Różne testy wirówkowe pozwoliły przewidzieć możliwy stan w przestrzeni (nudności, ciśnienie itp.). Ale jednocześnie nieważkość została zignorowana (jest nawet kosmiczna choroba - okres adaptacji na ISS).
Po półtorej godziny po wystrzeleniu Leonov przystąpił do ukończenia misji. Jego skafander był przymocowany do statku kablem, aw pobliżu uda znajdowała się specjalna kamera. Trzeba było tylko pociągnąć za kabel, żeby robić zdjęcia. Transmisje radiowe na cały świat o pierwszym spacerze kosmicznym. To nie wszystko poszło gładko.
Problemy w próżni
Alexey Leonov jest oddzielony od statku kosmicznego. Archiwum zdjęć TASS
Leonow podszedł kilka razy i odleciał ze statku kosmicznego. Ale szkoda, że jego skafander był mocno napompowany. Nie mógł nawet prawidłowo pracować z rękawiczkami, aby pociągnąć za zwalniacz kabla kamery.
Jego objętość wzrosła do tego stopnia, że nie mógł wcisnąć się w rozmiar bramy. Następnie Leonow postanowił zmniejszyć ciśnienie wewnątrz skafandra (jest to niebezpieczne, ponieważ istnieje ryzyko wrzenia azotu we krwi). Udało mu się wcisnąć do środka, ale naruszył dwie zasady instrukcji: wszedł do czołówki, chociaż potrzebował nóg (musiał się bardzo obrócić w środku) i zdjął skafander przed czasem (jego oczy były spocone).
Hard landing
Na platformie Mauzoleum Kosmonautów (od lewej do prawej): Valentina Tereshkova, Jurij Gagarin, Alexey Leonov, Pavel Belyaev. Archiwum zdjęć TASS
Ale ten problem się nie skończył. Właz komory zamknął się, pozostawiając małą szczelinę. Z tego powodu system statku, próbując zrównoważyć utratę tlenu , zaczął zwiększać objętość. W końcu najmniejsza iskra wystarczyłaby, aby statek wybuchł. Stopniowo poziom ciśnienia i tlenu był zrównoważony.
Bohaterowie musieli wrócić do domu. Ale stracili trochę na dystans i wykonali lądowanie w tajdze. Astronauci musieli wykorzystać osłonę statku jako dodatkowy środek ocieplenia. Zdołali odebrać dopiero trzeciego dnia.
Postscript
Na szczęście obaj astronauci przeżyli. Mistrzostwom zawsze towarzyszy poważne ryzyko, zwłaszcza jeśli chodzi o przestrzeń kosmiczną. Ale Aleksiej Leonow udowodnił, że człowiek może wejść w przestrzeń kosmiczną i pozostać nietknięty.
