Jest to jeden z najlepszych przykładów pierścienia Einsteina do tej pory, ale nie został otwarty przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a, ale przez najpotężniejsze obserwatorium naziemne ALMA.
Znajdująca się na pustyni Atacama (Chile) siatka Atakam Large Millimeter / Submillimeter rozpoczęła niedawno swoją pracę, a astronomowie zaczynają zdawać sobie sprawę z jej potężnego potencjału.
W ramach programu obserwacji teleskopu ALMA wykorzystującego długie bazy, które przeprowadzono pod koniec 2014 r., Ta starożytna galaktyka została zauważona. Skręcone przez masywną galaktykę przed sobą, światło ze starożytnej galaktyki zwane „SDP.81” (które powstało, gdy wiek Wszechświata wynosił zaledwie 15% prądu) załamało się w czasoprzestrzeni.
Soczewki grawitacyjne, znane z obserwacji Hubble'a, są dość powszechne i występują, gdy odległe źródła światła są zdeformowane wokół masywnych obiektów, takich jak gromady galaktyk. Jeśli źródło światła jest zgodne z soczewką grawitacyjną, ta ostatnia otacza obiekt jak pierścień, znany jako pierścień Einsteina. Niedawno potężna optyka Hubble'a została „ulepszona” dzięki tym naturalnym soczewkom, pomagając nam jeszcze bardziej zagłębić się w kosmos. Ten projekt nosił nazwę „Pola graniczne”. To dzięki niemu możemy uzyskać unikalne spojrzenie na galaktyki, które w przeciwnym razie byłyby poza zasięgiem nawet najsilniejszego teleskopu.
Ale ten prawie doskonały pierścień nie został odkryty przez Hubble'a. Dzięki zwiększonej rozdzielczości ALMA możemy zobaczyć szczegóły tej młodej galaktyki tworzącej gwiazdy.
Zaletą korzystania z długich baz (na przykład ALMA) jest to, że poszczególne anteny mogą znajdować się daleko od siebie, symulując obszar zbierania. Innymi słowy, ALMA symuluje teleskop o średnicy 15 kilometrów, zwiększając potencjał obserwacji astronomicznych.
Przypominamy, że na naszej stronie możesz zobaczyć i ocenić lokalizację ALMA: https://v-kosmose.com/cosmos/alma/index.html
