Tydzień temu satelita Aeolus został po raz pierwszy aktywowany w atmosferze, a teraz przekracza wszelkie oczekiwania, demonstrując pierwszą informację o wietrze. Satelita nie pozostawał nawet na orbicie przez miesiąc, ale jego wskaźniki wyglądają niezwykle obiecująco, czego nie spodziewano się na wczesnym etapie misji. Informacja jest wyświetlana przez ECMWF z jednej z orbit.
Pierwsze dane dotyczące wiatru z satelity Eeolus firmy ESA. Przed tobą są liczby 3/4 orbity Ziemi. Wielkoskalowe wiatry wschodnie i zachodnie są widoczne między powierzchnią ziemi a niższą stratosferą, w tym strumienie odrzutowe. Satelita przemieszcza się z Arktyki na Antarktydę, dlatego łapie silne prądy wiatrów zachodnich (wiry troposferyczne - niebieskie) z każdej strony równika na średnich szerokościach geograficznych. Idąc dalej w kierunku Antarktydy, przechwytuje silne wiatry zachodnie
Profil pokazuje wielkoskalowe wiatry wschodnie i zachodnie między powierzchnią ziemi a niższą stratosferą, w tym strumienie strumieniowe. Ponadto zauważalny jest stratosferyczny wir polarny wokół bieguna południowego. Wiatry te odgrywają ważną rolę w procesie wyczerpywania się warstwy ozonowej o tej porze roku.
Ruch powietrza to ogólny obieg atmosfery, transportujący ciepło z regionów równikowych do biegunów i zwracający chłodniejsze powietrze do tropików. Cyrkulacja atmosferyczna na każdej półkuli składa się z trzech komórek: Hadley, Ferrel i Polar Aeolus to piąta misja ESA, która bada najbardziej istotne pytania naukowe dotyczące Ziemi. Wykorzystuje unikalny instrument, który mierzy wiatr z kosmosu. Jest to rewolucyjna technologia laserowa, która umożliwia bezpośrednie globalne pomiary wiatru.
Dziura ozonowa nad Antarktydą (4 września 2018 r.). Silne wiatry, określane jako polarny wir stratosferyczny wokół bieguna południowego, odgrywają znaczącą rolę w procesie niszczenia ozonu o tej porze roku. Niski ozon jest oznaczony na niebiesko, a wysoki ozon jest różowy
Pierwsze wyniki dotyczą pracowników, którzy spędzili lata tworząc i rozwijając misję. Urządzenie Aladin jest szczególnie zadowolone z jego czułości. Po aktywacji okazało się, że stopniowo zwiększa się poziom energii, sprawdzając ją po każdym ruchu.
Misja Aeolus nie tylko zapewni ważne informacje dla poprawy prognoz pogody, ale także przyczyni się do długoterminowych badań klimatu
Naukowcy uważają, że to dokładne przygotowanie i testy sprawiły, że misja była tak niezwykła pod względem funkcjonalności.