Ilustracja ICESat-2
W ubiegłym miesiącu narzędzie laserowe ICESat-2 NASA zostało wprowadzone na orbitę po raz pierwszy 30 września. Przy każdym 10 000 impulsów na sekundę urządzenie wysyła 300 bilionów. zielone fotony światła na Ziemi, zwracając uwagę na czas ich powrotu. Ta metoda pozwala satelicie obserwować zmiany na lodzie Ziemi. Rankiem 3 października satelita wysłał pierwsze pomiary wysokości na całym lodowcu Antarktydy.
ICESat-2 został uruchomiony 15 września, aby określić, jak wysokość zmienia się w czasie. Urządzenie mieści ważne urządzenie ATLAS, które wykrywa fotony czasu z dokładnością mniejszą niż miliardowa część sekundy, co pozwala na wykrycie nawet niewielkich zmian na lodowej planecie, lodowcach i lodzie morskim. Gdy tylko ICESat-2 znalazł się w kosmosie, zespół czekał na chwilę, aby włączyć ATLAS. Konieczne było wyeliminowanie obecności zanieczyszczeń, w przeciwnym razie istnieje ryzyko uszkodzenia optyki.
Wizualizacja danych ICESat-2 (chmura fotonów) pokazuje pierwszy zestaw pomiarów wysokości z satelity pobranego z orbity wokół pokrywy lodowej Antarktyki. Każda niebieska kropka jest fotonem wykrywanym przez instrument ATLAS. Chmura fotonów wyświetla wysokość mierzoną przez fotony w środku pokrywy lodowej. Zauważone punkty są fotonami tła pochodzącymi od światła słonecznego, a gęsta niebieska linia to stężenie punktów fotonów laserowych zwróconych do satelity. W ciągu dwóch tygodni po premierze grupa operacyjna ICESat-2 włączyła i przetestowała różne systemy i podsystemy statku kosmicznego i instrumentów, aby wprowadzić satelitę na orbitę polarną (na wysokości 500 km nad Ziemią). Dopóki laser nie został włączony, ważne było otwarcie śluzy zabezpieczającej teleskop i elementy detektora. Zostało to pomyślnie zakończone 29 września. Następnego dnia obróciliśmy i przetestowaliśmy laser.
Inżynier optyczno-mechaniczny Tyler Evans wyjaśnia, w jaki sposób ATLAS wychwytuje i filtruje fotony powracające z Ziemi
Po 3 dniach zespół ICESat-2 otrzymał pierwszy segment danych wysokościowych uzyskany podczas lotu nad Antarktydą. Programy komputerowe przez całą noc analizowały szerokość i długość geograficzną oraz wysokość prezentowane przez każdy foton zwrócony do ATLAS, a do godziny 6 rano zebrano dane dotyczące wysokości dla innych.
Jasnozielony foton światła powinien podróżować ze statku kosmicznego NASA na Ziemię iz powrotem, aby pomóc ukończyć ważną misję naukową. Badając wstępne dane ICESat-2, naukowcy analizują „chmurę fotonów” - wykres każdego fotonu powracającego do instrumentu ATLAS. Wiele punktów w chmurze to fotony tła reprezentowane przez naturalne światło słoneczne odbite od ziemi przy tej samej długości fali, co fotony laserowe.
Pierwsza chmura fotonów pokazuje długość pomiarów wysokości ze wschodniej Antarktydy, przechodząc w pobliżu bieguna południowego na szerokości 88 stopni na południe i rozciągając się na Antarktydę Zachodnią. Następnie ICESat-2 będzie pracować nad zestawem procedur optymalizacji instrumentu, w tym testów, tak aby laser wskazywał dokładnie właściwy kąt i generował przy odpowiedniej długości fali. Pełna praca rozpocznie się za kilka tygodni.
