Galaktyki występują we wszystkich kształtach i rozmiarach, ale na ogół można je podzielić na łatwe do zidentyfikowania lub zwykłe, takie jak spiralne lub przeciętne eliptyczne. A potem są nieregularne galaktyki, które stanowią około jednej czwartej znanych galaktyk i które są po prostu dziwnie brudne.
W niedawnej obserwacji Kosmicznego Teleskopu Hubble'a odkryto jedną z tych nieregularnych galaktyk, znajdującą się około 16 milionów lat świetlnych od Ziemi. Wygląda jak luźna kolekcja gwiazd, rzucona razem, a potem rozrzucona, tak jak ja na koniec semestru na uniwersytecie, w pokoju w akademiku. Ale ta galaktyka, zwana NGC 5408, nie jest tylko rozproszeniem gwiazd! To cała galaktyka, która ma pewną historię.
Pierwotnie został odkryty przez brytyjskiego astronoma i matematyka Johna Herschela w czerwcu 1834 r. NGC 5408 była pierwotnie rzekomo mgławicą planetarną - gazową chmurą gazu wytwarzaną przez umierającą gwiazdę. Z biegiem czasu, wraz z poprawą optyki astronomicznej, ujawniono jej prawdziwą naturę; NGC 5408 wciąż jest galaktyką żyjącą według własnych zasad, która odmawia dostosowania się do właściwej formy. Według informacji prasowej NASA NGC 5408 wyróżnia się ultra-jasnym źródłem promieniowania rentgenowskiego, znanym jako NGC 5408 X-1. Ta klasa obiektów może należeć do masy pośredniej czarnej dziury, jednego z najpopularniejszych obiektów astrofizycznych w kosmosie.
Pośrednie masy czarnych dziur (lub IMBHs z angielskiego) to „średnia waga” czarnej dziury, która prawdopodobnie zniknęła w ewolucyjnym połączeniu między masą gwiazdową a gigantycznymi czarnymi dziurami. Są bardzo trudne do znalezienia, a astronomowie monitorują obecnie ultra jasne źródła promieniowania rentgenowskiego w nadziei, że uda im się złapać jakiś sygnał.
