Zdjęcie zostało zrobione w czasie, gdy planeta znajdowała się 670 milionów kilometrów od nas. Teleskop Hubble'a szczegółowo pokazuje złożone piękno Jowisza. Pasma są tworzone przez powietrze płynące w różnych kierunkach na różnych szerokościach geograficznych. Jasne obszary - strefy o wysokim ciśnieniu i ciemne (pas) - niskie. W miejscach ich interakcji pojawiają się burze. Wielka Czerwona Plama to długotrwała burza. Mniejsze burze pojawiają się jako białe i brązowe owale. „Żyją” zaledwie kilka godzin lub wieków.
W kwietniu 2017 r. Jupiter stanął w opozycji: zbliżył się do Ziemi jak najbliżej, a jego „twarzowa” półkula była całkowicie oświetlona światłem słonecznym. Teleskop Hubble'a wykorzystał ten moment, aby zrobić zdjęcie największej planety naszego systemu. Wraz z przeszłymi obrazami naukowcy mogą prześledzić zmiany atmosferyczne giganta.
7 kwietnia Jupiter dołącza do opozycji. Jest to punkt, w którym Słońce, Ziemia i Jowisz ustawiają się w jednej linii (Ziemia między nimi). W tym samym czasie zbiega się z maksymalnym podejściem do planety - 670 milionów km. Dlatego olbrzym staje się jaśniejszy i ujawnia więcej szczegółów 3 kwietnia Hubble użył Wide Field Camera 3 do wystrzelenia Jowisza w świetle ultrafioletowym i podczerwonym. Kontrola obiektu może obejmować do 130 km szerokości. Powierzchnia jest podzielona na kilka wyraźnych pasm rozciągających się równolegle do linii równikowej. Poziom przezroczystości chmur różni się ilością zamrożonego amoniaku (w świetle więcej niż w ciemności). Różne stężenia zawierają różne wiatry, rozwijając prędkość do 650 km / h. Najbardziej rozpoznawalnym obszarem jest gigantyczna burza, zwana Wielką Czerwoną Plamą. A jego wymiary pozwalają nam pomieścić naszą planetę. Ale ten obraz potwierdza, że burza (trwająca 150 lat) nadal się zmniejsza. Nikt o tym nie wie.
Obok niego znajduje się mała wersja burzy w bardziej południowych szerokościach geograficznych. Ze względu na podobieństwo nazwano ją Junior Red Spot.
Program Outer Planets Atmospheres Legacy (badanie planet zewnętrznych) został uruchomiony w 2014 roku i rozpoczął się od Uranus. Od 2015 roku cel przeszedł na Jowisza i Neptuna. Saturn spodziewa się swojej kolejki w 2018 roku.
