Wróćmy do niedawnej przeszłości. 3 sierpnia 1998, Boulder (Kolorado). Godziny przybitego południa, ale na zewnątrz jest ciemno. Gęsta chmura zgęstniała na górze, pokrywając ziemię przez 30 minut. Radiometry wykazały bardzo niski poziom światła przychodzącego. Naukowcy są tak zainteresowani tym incydentem, że w 2017 r. Postanowili zbadać zaćmienie Słońca, aby lepiej zrozumieć system energetyczny Ziemi.
Kolejne wydarzenie całkowitego zaćmienia Słońca spodziewane jest 21 sierpnia. Zespół zamierza modelować proces na zaawansowanym programie komputerowym. Jeśli wszystko się dobrze skończy, będziemy w stanie poprawić szacunki ilości energii słonecznej przedostającej się do Ziemi i zrozumieć zasadę regulacji systemu przez chmury.
Kamera EPIC stworzy obrazy podobne do tego z Lagrange 1 w odległości miliona mil od planety.
System energetyczny Ziemi stale się porusza, aby utrzymać równowagę między napływającymi promieniami słonecznymi a wychodzącymi z planety. Chmury odgrywają tutaj kluczową rolę.
Księżyc w czasie zaćmienia rzuci ogromny cień. Zespół zna już wymiary i właściwości blokujące światło satelity, ale sprzęt naziemny i kosmiczny pomoże określić dokładnie, jak cień wpływa na obiekt wchodzącego światła słonecznego.
Wcześniej naukowcy przeprowadzali pomiary atmosferyczne na dużą skalę podczas zaćmień, ale po raz pierwszy łączą technologię naziemną i kosmiczną. W eksperymencie symulują one całkowite zaćmienie Słońca w trójwymiarowym modelu transportu promieni. To zdjęcie pokaże dokładnie, jak energia rozprzestrzenia się po ziemi. Nowoczesne modele wyświetlają chmury w jednym wymiarze. Aby uzyskać bardziej dokładne wyniki, potrzebujesz wyglądu 3D. Różnica polega na tym, że w wersji trójwymiarowej można zobaczyć i obliczyć wiele kierunków, w których chmury rozpraszają nadchodzące światło. Wyniki wpłyną na modele klimatyczne i wskaźniki budżetu energetycznego planety.
Podczas okresu zaćmienia, pomiary naziemne będą prowadzone w Casper, Wyoming i Kolumbii.
Spektrometr Pandora będzie monitorował każdą długość fali światła, a piranometr mierzy całkowitą ilość energii słonecznej we wszystkich kierunkach. Przed i po wydarzeniu naukowcy obliczą również ilość mikroelementów wchłoniętych w atmosferze.
W przestrzeni kosmicznej po wydarzeniu pojawi się kamera EPIC na statku DSCOVR, a także kamery z satelit Terra i Aqua. Badanie to będzie kolejnym krokiem w 30-letniej pracy NASA zmierzającej do pomiaru napływającej energii słonecznej w górnej atmosferze i odrzutu planet w kosmos.
Jesienią planowane jest uruchomienie TSIS-1 na ISS i szóstego instrumentu CERES do analizy promieniowania słonecznego.
