Wykorzystując macierz ALMA, naukowcy byli w stanie zidentyfikować kwas mrówkowy na dysku okołogwiazdowym systemu TW Hydra. To pierwsze odkrycie najprostszego kwasu karboksylowego na dysku protoplanetarnym.
TW Hydra znajduje się 194 lata świetlne od Ziemi. To gwiazda T Tauri o masie 0,7 Słońca i wieku 10 milionów lat. Uważa się, że lodowy gigant obraca się wokół niego z odległości 22 a. e. Gwiazda słynie z bogatego w gaz dysku okołogwiazdowego o masie 0,0006 Słońca. Na dysku widoczne są wyjątkowe pierścienie i przerwy w emisji gazu i pyłu, które mogą wskazywać na długi okres formowania się planet.
Badanie takich dysków może dostarczyć ważnych informacji o procesach powstawania planet. Dlatego ważne jest, aby naukowcy zrozumieli, czy cząsteczki organiczne są syntetyzowane w dyskach protoplanetarnych, ponieważ skład chemiczny tych struktur jest zdolny do tworzenia właściwości powstającego układu planetarnego.
A) Obserwowana faza gazowa t-HCOOH, zintegrowana z profilem linii po zastosowaniu maski Keplera. Kontury i stopnie poziomu są 3σ. B) Tak samo jak A, ale w formie modelu. Syntezowany pakiet przedstawiony poniżej po prawej W tym celu naukowcy wykorzystali ALMA do szpiegowania TW Hydra w połowie 2016 r., Koncentrując się na wykrywaniu kwasu mrówkowego (HCOOH). Jest to najprostszy kwas karboksylowy i główna cząsteczka organiczna. Kampania ankietowa doprowadziła do odkrycia HCOOH 129 GHz ze stosunkiem sygnału do szumu około 4,0.
Analiza pokazuje, że uwalnianie kwasu mrówkowego w TW Hydra ma scentralizowany pik przy ekspansji ponad 200 a. e. Obserwacja w niskiej rozdzielczości nie pozwala na ograniczenie dokładnego źródła tworzenia się kwasu mrówkowego w dysku, ale uważa się, że wszystkie cząsteczki zawierające tlen organiczny są uwalniane w tym samym obszarze.
Biorąc pod uwagę, że metanol (CH3OH), który jest postrzegany jako początkowa cząsteczka, z której syntetyzowane są bardziej złożone substancje organiczne, został wcześniej wykryty w odniesieniu do TW Hydra, naukowcy obliczyli również udział kwasu mrówkowego w stosunku do metanolu. Nie przekracza 1,0, co jest w przybliżeniu o rząd wielkości większe niż stosunek mierzony w kometach.
