Artystyczna interpretacja mikrosoczewkowania grawitacyjnego, w którym użyto wędrującej planety.
Naukowcy z Obserwatorium Uniwersytetu Warszawskiego, Ohio State University i University of Warwick znaleźli dowody na to, że wędrujący Jowisz jest znacznie mniejszy niż twierdzą poprzednie badania.
W nowym artykule autorzy opisują analizę danych zebranych w eksperymencie optycznego soczewkowania grawitacyjnego, gdzie rozważano krzywe światła około 50 milionów gwiazd z lat 2010–2015.
Wędrujące planety zainteresowały się w 2011 roku. Następnie naukowcy powiedzieli, że jako gwiazdy w sekwencji głównej jest około dwa razy więcej. Nowe dane obalają tę opinię.
Wykrywanie wędrujących planet jest niezwykle trudne, ponieważ nie emitują własnego światła. Oznacza to, że musisz zajrzeć w ciemną przestrzeń, gdzie nic się nie ujawnia. Kiedy przemierzają wiązkę światła wysyłaną przez odległą gwiazdę, może wystąpić soczewkowanie (światło nakładającej się gwiazdy zwiększa się dzięki grawitacji planety). Jest to ważne zjawisko, ponieważ pozwala określić wielkość planety. Naukowcy obejrzeli miliony gwiazd z 2617 wydarzeń o wysokiej jakości soczewek. I to jest więcej niż omówione w poprzednim (474 wydarzenia).
Dzisiejsze wyniki pokazują, że wędrujący Jowisze są rzadkością. Ponadto około 25% to gigant gazowy, a 75% to skaliste lub lodowe.
Grawitacja wędrujących planet może odbiegać i skupiać światło od odległej gwiazdy. Z powodu zniekształcenia przedstawiona gwiazda wydaje się jaśniejsza
W rezultacie sieroty będą mniejsze, ponieważ są początkowo połączone silną siłą grawitacyjną z systemem gwiezdnym. Ale obiekty takie jak Ziemia mogą zostać wypchnięte z powodu zewnętrznych zakłóceń.
