Kosmiczny teleskop Hubble'a zrewolucjonizował nasze spojrzenie na Wszechświat w ciągu 26 lat od jego uruchomienia w 1990 roku. Chociaż wykazuje pewne oznaki starzenia się, ponieważ NASA odrzuciła flotę kosmiczną wahadłowców w 2011 r., Nadal jest najpotężniejszym teleskopem kosmicznym w historii, a teraz jest pozostawiony samemu sobie, bez dalszych misji konserwacyjnych, aby przedłużyć jego żywotność. Krótko mówiąc, jeśli coś pójdzie nie tak, weteran misji nie może zostać przywrócony, a my tracimy nasze potężne oko w kosmosie.
Chociaż wspólna misja NASA / ENA jest niewątpliwie w najciemniejszym okresie rozwoju, istnieje większy człowiek, który przejmie prymat, gdy zakończy się misja Hubble'a. I jak widać z powyższego obrazu pokoju czystego w Centrum Lotów Kosmicznych NASA Goddard w Maryland, Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba (JWST) jest wspaniały.
JWST będzie najpotężniejszym teleskopem kosmicznym, jaki kiedykolwiek uruchomiono. Wspólna misja NASA, ESA, Kanadyjskiej Agencji Kosmicznej i Space Telescope Science Institute, pracująca przy długościach fal „poza” możliwościami Hubble'a, będzie obserwować Wszechświat w świetle podczerwonym, odsłaniając wcześniejsze, pierwsze galaktyki powstałe na początku czasu. Światło podczerwone przechodzi przez najbardziej optycznie nieprzezroczyste chmury molekularne, co daje nam niesamowicie wysoką rozdzielczość i intymny wygląd w polu formowania się gwiazd. Chociaż JWST nie „zastępuje” Hubble'a, ponieważ nie będzie miał dostępu w zakresie długości fal optycznych i ultrafioletowych, w których Hubble działał tak dobrze, JWST będzie widzieć wstecz w czasie i da nam rewolucyjny obraz przestrzeni podczerwieni. Składający się z 18 pozłacanych sześciokątnych luster berylowych, pokrywających łącznie średnicę 6, 5 metrów (ponad 21 stóp), JWST przewyższy lustro Hubble'a o średnicy 2, 4 metry (7, 9 stóp), dając JWST 7-krotnie większą kolekcję mocy światła . Jeśli Hubble jest wielkości autobusu szkolnego, większość JWST będzie wielkością kortu tenisowego, a zatem konieczne będzie niekonwencjonalne wprowadzenie go w kosmos.
Podczas gdy Hubble został wystrzelony na orbitę wokół Ziemi przez sondę Discovery 25 kwietnia 1990 r., JWST zostanie wystrzelony daleko poza granice orbity Księżyca na wyspie stabilności grawitacyjnej, do punktu około 1,5 miliona mil od Ziemi w kierunku Słońce, które nazywa się punktem Lagrange'a (lub punktem L2). Ponieważ każdy teleskop na podczerwień musi mieć najniższą możliwą temperaturę, JWST ma ogromną ochronę przed słońcem i zaawansowany system grzejników, który utrzyma teleskop i instrumenty w pobliżu temperatury roboczej poniżej 50 stopni Kelvina (-220 stopni Celsjusza, -370 stopni Fahrenheita) . Ze względu na swój rozmiar, JWST nie może być uruchomiony w swojej konfiguracji roboczej; jako opcja rozpocznie lot złożony i po dotarciu do celu rozwinie się w złożone origami.
Jak pokazuje seria zdjęć z czystych pomieszczeń oficjalnej wersji JWST na Twitterze, obecnie trwają prace nad dołączeniem instrumentów teleskopowych do tylnej części statku. W ciągu ostatnich kilku miesięcy każde sześciokątne lustro zostało przymocowane do ramy teleskopu, ale każda z nich ma powłokę ochronną. Aby zainstalować mierniki, cały statek kosmiczny musi zostać obrócony do góry nogami, aby te osłony zostały najpierw usunięte. Teraz możemy zobaczyć, jak będzie wyglądał teleskop JWST, kiedy zostanie samorozpakowany w kosmosie, aby rozpocząć pracę w 2018 roku. W wywiadzie dla BBC News, naukowiec z projektu JWST Europejskiej Agencji Kosmicznej, Pierre Ferruit zbadał problemy możliwego uszkodzenia niezwykle cienkich złotych luster.
„Głównym zagrożeniem jest gromadzenie się kurzu”, powiedział. „Ale to jest czysty pokój, więc akumulacja jest bardzo powolna.
„Muszą obrócić teleskop, aby uzyskać dostęp do pleców, a osłony ochronne leżą na segmentach luster, więc muszą zostać usunięte przed obróceniem. Gdy lustro jest odwrócone, kurz będzie znacznie mniejszy i wątpię, czy ktokolwiek będzie mógł chodzić pod nim. ”
Po podłączeniu sprzętu do luster, JWST zostanie poddany testom wibracyjnym i kriogenicznym w celu symulacji startu i ekstremalnych warunków kosmicznych. Po ukończeniu tego w ciągu najbliższych kilku miesięcy cała masa zostanie zainstalowana na statku kosmicznym, który obejmuje systemy komunikacji misyjnej, komputery pokładowe i duży panel słoneczny.
Misja ma rozpocząć się w październiku 2018 r. Na pokładzie rakiety Arianne ESA. Po zakończeniu zakłada się, że partnerzy JWST wydadzą 10 mld USD na projekt.
