W tym tygodniu Teleskop Kosmiczny Hubble'a obchodzi swoje 25-lecie, a portal V-kosmose.com postanowił opublikować wybór najbardziej niesamowitych faktów dotyczących obserwatorium orbitalnego.
Teleskop wystartował na pokładzie promu kosmicznego Discovery 24 kwietnia 1990 roku, spełniając marzenie wielu astronomów, którzy próbowali umieścić obserwatorium astronomiczne powyżej poziomu rozmycia spowodowanego wpływem atmosfery Ziemi.
Początkowo wydawało się, że misja Hubble'a zostanie ukończona przed jej rozpoczęciem. Wkrótce po wejściu na orbitę inżynierowie odkryli, że 94-calowe główne lustro teleskopowe ma wadę produkcyjną, która zaciera obraz.
W 1993 roku NASA wysłała bezprecedensową misję w kosmos, aby wyposażyć Hubble'a w optykę korekcyjną. Niedługo potem teleskop kosmiczny uderzył w astronomów, robiąc zdjęcia upadku komety na Jowisza.
W ciągu następnych 15 lat astronauci przeprowadzili jeszcze cztery misje służbowe, instalując nowe kamery i narzędzia, zastępując starą elektronikę i komputery. Terminowe naprawy i ulepszenia opłaciły się: Hubble zmierzył, jak szybko wszechświat się rozwinął, odkrył, jak rozwijają się galaktyki, i zbadał gaz, który leży między galaktykami. Wiele odkryć Hubble'a miało miejsce w obszarach astronomii, które nawet nie istniały w momencie wystrzelenia teleskopu kosmicznego. Na przykład badanie planet poza Układem Słonecznym i odkrywanie jeszcze niewyjaśnionej siły antygrawitacyjnej, znanej jako „ciemna materia”.
NASA dąży do tego, aby Hubble działał, przynajmniej do 2020 r., Więc jego praca może się krzyżować z jego następcą: teleskopem kosmicznym Jamesa Webba, którego uruchomienie planowane jest na październik 2018 r., A pierwsze obserwacje w 2019 r.
Obecnie NASA rozważa propozycję naukowców, jak właściwie spędzić ostatnie lata pracy Hubble'a. Jednym z takich projektów jest wykorzystanie naturalnych soczewek w przestrzeni kosmicznej, aby zagłębić się w przeszłość. Te tak zwane „soczewki grawitacyjne” powstają, gdy masywne gromady galaktyk zniekształcają światło pochodzące z obiektów za nimi.
Oprócz badania wczesnych i słabych galaktyk we wszechświecie, badanie pomoże astrofizykom stworzyć mapę ciemnej materii, której nie można wykryć wizualnie. Ciemna materia pozostawia jednak ślad grawitacyjny na materii widzialnej, dzięki czemu możemy obserwować soczewki grawitacyjne.
