Pasy promieniowania Ziemi i Saturna różnią się bardziej niż wcześniej sądzono. W tych obszarach elektrony i protony obracają się wokół planety z dużymi przyspieszeniami pod wpływem pola magnetycznego. W Ziemi wiatr słoneczny jest odpowiedzialny za intensywność pasa promieniowania. Ale pasy promieniowania Saturna rozwijają się niezależnie i są bardziej skłonne do przestrzegania księżycowej rodziny gazowego giganta. Odkrycia opierają się na pomiarze aparatu Cassini MIMI-LEMMS.
Aktywność słoneczna opiera się na cyklu 11-letnim. Dlatego badanie długoterminowego wpływu wiatru gwiezdnego na pasy promieniowania planetarnego jest długim procesem. Gdyby misja Cassini zakończyła się po 4 latach, jak pierwotnie planowano, nigdy nie bylibyśmy w stanie naprawić tego wyniku. Dlatego MIMI-LEMMS był w stanie zarejestrować rozkład naładowanych cząstek podczas cyklu słonecznego.
Dowody sugerują, że pasy promieniowania protonowego Saturna są zaskakująco gigantyczne i rozciągają się na przestrzeni 285 000 km. Główna różnica polega na tym, że podczas gdy Księżyc Ziemi znajduje się poza magnetosferą, a pasy, Janus, Mimas i Enceladus znajdują się w pasach promieniowania Saturna. Działają jako ściana graniczna, pochłaniając protony. Cząstki lądowe tworzące pasy promieniowania mają dwa warianty pochodzenia. Niektóre pochodzą z gwiezdnego wiatru, a inne - z biernych protonów o ekstremalnej energii (galaktyczne promienie kosmiczne). Kiedy te ostatnie zbliżają się do planety, aktywują cały łańcuch reakcji, tworząc protony i elektrony o wysokiej energii.
Na Saturnie wszystko dzieje się inaczej. Pierwsze 4 lata przeglądu pokazały, że wiatr słoneczny może radykalnie zmienić magnetosferę planetarną. Ale w latach 2010-2012. zaobserwowano gwałtowny spadek intensywności. Burze słoneczne, silne erupcje cząstek i światło słoneczne zostały usunięte z listy sprawców.
Naukowcy podejrzewają, że cała ta rzecz w świetle UV Słońca może ogrzać planetę lokalnie. Następnie tworzą się burzliwe wiatry, przenosząc cząsteczki do jonosfery. W rezultacie protony w pasach promieniowania rozprzestrzeniają się ze zwiększoną wydajnością. Po drodze zderzają się z księżycami Saturna i są pochłaniane, co zmniejsza intensywność pasów.
