Wizualizacja promieniowania fali grawitacyjnej z pary zwartych obiektów orbitalnych. Przyszłe kosmiczne obserwatorium fal grawitacyjnych LISA będzie w stanie obserwować setki takich podwójnych gwiazd w Drodze Mlecznej, w tym około 50 binariów znalezionych w gromadach kulistych
Pierwsze wykrycie fal grawitacyjnych z kolizji czarnych dziur poza naszą galaktyką otworzyło nowy sposób zrozumienia wszechświata. Od czasu znalezienia 14 września 2015 r. Udało nam się znaleźć 4 kolejne binarne czarne dziury i parę gwiazd neutronowych.
Teraz inżynierowie tworzą nowy detektor, aby rozszerzyć możliwości wyszukiwania. Oczekuje się, że obserwatorium nowej generacji LISA przejdzie w kosmos już w 2034 roku i będzie wrażliwe na fale grawitacyjne o niższej częstotliwości.
Nowe badania przeprowadzone przez Northwestern University przewidują, że LISA będzie w stanie znaleźć dziesiątki binariów w gromadach kulistych Drogi Mlecznej. Będą zawierać wszystkie kombinacje składników czarnej dziury, gwiazdy neutronowej i białego karła. Jest to pierwsza analiza wykorzystująca realistyczne modele gromad kulistych. LISA jest wrażliwa na systemy Drogi Mlecznej i rozszerza zakres widma fal grawitacyjnych, umożliwiając badanie różnych typów obiektów, które nie są uwzględnione w badaniu LIGO.
Około 150 obserwowanych gromad kulistych znajduje się w Drodze Mlecznej, takich jak M30 pokazany na fotografii z Kosmicznego Teleskopu Hubble'a. Jest to gęste środowisko, w którym miliony gwiazd są ściśle spakowane. Takie klastry są uważane za efektywne fabryki źródeł fal grawitacyjnych, które można zaobserwować w LIGO i przyszłym obserwatorium LISA.
W tej chwili na terytorium naszej galaktyki znaleziono 150 gromad kulistych. Badanie donosi, że jeden z trzech klastrów wygeneruje źródło dla LISA. Ponadto urządzenie będzie w stanie znaleźć około 8 czarnych dziur w galaktyce Andromedy i kolejne 80 w Pannie.
Gromada kulista jest strukturą sferyczną z obecnością od setek tysięcy do milionów gwiazd połączoną wspólną grawitacją. Uważany za jedną z najstarszych populacji gwiazd w galaktyce. Naukowcy wykorzystali ponad sto w pełni rozwiniętych gromad kulistych o właściwościach podobnych do rzeczywistych struktur w naszej galaktyce.
