Zdjęcie przedstawia widok z boku ESA Solar Orbiter, kiedy wszedł do komory próżniowej w celu przeprowadzenia testów próżni termicznej w IABG (Ottobrunn, Niemcy).
Model statku kosmicznego został przygotowany przez generalnego wykonawcę Airbusa w Wielkiej Brytanii. Wraz z uruchomieniem Solar Orbiter w 2020 r. Monitoruje Słońce i mierzy wiatr słoneczny w odległości 42 mln km. W rezultacie statek otrzyma 13 razy więcej ciepła niż satelity Ziemi (ponad 500 ° C).
Główny budynek będzie chroniony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych dzięki wielowarstwowej tytanowej osłonie termicznej zwróconej w stronę gwiazdy. Obserwowana antena o wysokim zysku (średnica - 1,1 m) zostanie wykorzystana z korpusu statku kosmicznego do przesyłania danych naukowych z powrotem na Ziemię w paśmie X o dużej przepustowości.
Czarny kolor anteny wydaje się niezwykły. Zastosowano taką samą ochronną powłokę wysokotemperaturową jak przednią osłonę termiczną. Jest w stanie zachować kolory i właściwości powierzchni, pomimo lat ekspozycji na niefiltrowane światło słoneczne i promienie ultrafioletowe. Antena o wysokim zysku znajduje się na końcu 1-metrowego zwrotnego wysięgnika, dzięki czemu Solar Orbiter utrzymuje niezawodne połączenie szerokopasmowe z Ziemią. Kampania testowa rozpoczęła się od symulacji warunków, w jakich sonda znajdzie się podczas manewrowania na orbicie roboczej przez przęsła Ziemi i Wenus.
Podczas 99% czasu misji osłona termiczna chroni Solar Orbiter, ale z powodu dziesiątek manewrów, światło słoneczne dotknie jednego z paneli bocznych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak model reaguje w temperaturze 120-150 ° C
Inżynierowie nie połączyli paneli słonecznych i słupa instrumentu podczas testu. W tym miesiącu zostały zintegrowane z pojazdem kosmicznym, po czym projekt przejdzie serię testów zgodności mechanicznej i elektromagnetycznej.
