Naukowcy z Uniwersytetu Carlosa III (Madryt) stworzyli i opatentowali nowy system rakietowy dla satelitów w celu generowania elektryczności i ciągu powietrznego. Ta innowacja wzbudziła zainteresowanie ESA.
System oparty jest na cienkiej aluminiowej taśmie o długości kilku kilometrów i szerokości kilku centymetrów. Różni się w poprawie charakterystyki problemu przy odbiorze światła słonecznego i ciepła. Taśma zwinięta w bębnie podczas startu już się rozwija na orbicie.
Poprzez elektromagnetyzm taki kabel może generować pasywnie energię, gdy wysokość satelity spada. I odwrotnie, jeśli dostępna jest moc do użytku na pokładzie, kabel jest aktywowany, aby wytworzyć siłę osiową, która zwiększa wysokość orbity. Oznacza to, że istnieje realna możliwość przekształcenia energii orbitalnej w energię elektryczną i odwrotnie bez użycia materiałów eksploatacyjnych.
Kabel nie potrzebuje paliwa i wykorzystuje zasoby naturalne z kosmosu, takie jak pole geomagnetyczne, plazma jonosferyczna i promieniowanie słoneczne. Liny kosmiczne były badane od dziesięcioleci i brały udział w 20 lotach. Nowy wkład pochodzi z zaskakująco prostej konstrukcji, w której dwie taśmy aluminiowe są w stanie wytworzyć moc lub ruch urządzenia. Możesz także zwiększyć wydajność, wykorzystując efekt fotoelektryczny taśm wystawionych na działanie światła słonecznego.
Możliwe zastosowania
System gwarantuje użyteczną moc na orbicie wraz ze spadkiem wysokości. Dlatego technologia ta jest idealna do radzenia sobie ze śmieciami kosmicznymi. Ponadto pomysł jest interesujący dla ISS. Teraz potrzebna jest ogromna ilość paliwa, aby zwiększyć wysokość stacji i skompensować wpływ oporu atmosferycznego. Kabel eliminuje potrzebę użycia paliwa.
Prostota, pasywna praca i brak materiałów eksploatacyjnych zapewniają nam obiecującą technologię. Twórcy planują rozszerzyć patent na strefę europejską i rozpocząć tworzenie prototypów na małą skalę. Głównym problemem jest rozwój samego kabla. Będzie musiał posiadać wyjątkowo specyficzne właściwości emisji optycznej i elektronowej. Obecnie najbardziej obiecującym projektem w tej kwestii jest FET-OPEN, ale nadal wymaga finansowania.
