17 lat temu naukowcy jako pierwsi obliczyli rozmiar pierwszej pozasłonecznej planety. Potem pojawiło się pytanie: „Dlaczego są takie duże?”. Niedawne odkrycie planet bliźniaczych pomoże zbliżyć się do odpowiedzi.
Gazowe olbrzymy są wypełnione wodorem i helem, a także przekraczają średnicę Ziemi co najmniej 4 razy. Jeśli takie obiekty są bliskie ich gwiazdom, są nazywane „gorącymi Jowiszami”. Masowo przypominają Jowisza i Saturna, ale częściej stają się duże i prawie osiągają parametry gwiezdne.
Najprawdopodobniej ich niewiarygodne wymiary są związane z przepływem ciepła w atmosferze, co tłumaczy kilka teorii. Ale nie mamy milionów lat, aby śledzić rozwój konkretnego systemu planetarnego.
Aby rozwiązać ten problem, naukowcy postanowili zrewidować dane misji K2, aby znaleźć gorące Jowisze wokół gigantycznych gwiazd. Gwiazdy te pojawiają się w późniejszych etapach życia, dlatego bardziej wpływają na planety. Naukowcy uważają, że gorący Jowisz w pobliżu takich gwiazd powinien wzrosnąć z powodu bezpośredniego przepływu energii. Podczas poszukiwań znaleźliśmy dwie planety w odstępach 9 dni. Okazało się, że oba są o 30% większe niż rozmiar Jowisza. Ankieta przeprowadzona przez Obserwatorium Kecka wykazała, że pomimo skali nadal osiągają one tylko połowę masy Jowisza. Co zaskakujące, cechy są bardzo podobne, więc nazwano je „bliźniakami”.
Korzystając z modeli śledzenia ewolucji planetarnej, badacze określili wzrost planet, absorbując ciepło z gwiazdy i przenosząc je do głębi wnętrza, dzięki czemu cała planeta zaczęła się powiększać, ale zmniejszała gęstość.
Oczywiście ryzykowne jest poleganie na danych potwierdzonych tylko przez dwa obiekty. Ale te wyjaśnienia wykluczają momenty inflacyjne i są zgodne z obserwacjami. W końcu Słońce stanie się także czerwonym olbrzymem i wpłynie na cały system. Dlatego badanie wpływu gwiazd w innych systemach pomoże zrozumieć, co stanie się z życiem na Ziemi.
