Mapa ciemnej materii KiDS (region G12)
Ciemna materia i ciemna energia nie były bezpośrednio obserwowane, ale wyłoniły się z założenia opartego na przeglądzie innych zjawisk i obliczeń. Hipotezy te wyjaśniają ruch gwiazd w galaktykach i przyspieszenie uniwersalnej ekspansji. Jednak naukowcy z UNIGE uważają, że nawet bez tych koncepcji można wykazać uniwersalne zjawiska. W ten sposób pojawił się nowy model teoretyczny, oparty na niezmienności skali pustej przestrzeni.
W 1933 roku Fritz Zwicky stwierdził, że w przestrzeni jest znacznie więcej materii niż w obserwacjach. Naukowcy nazwali zagadkę „ciemną materią”. W 1970 roku Vera Rubin powróciła do tego tematu, próbując wyjaśnić prędkość i ruch gwiazd. Następnie naukowcy spędzili dużo czasu i użyli ogromnej ilości narzędzi, aby „zobaczyć” tę substancję, ale wszystko na próżno.
W 1998 r. Australijscy i amerykańscy astrofizycy ustalili, że powszechna ekspansja przyspiesza. Ale nie można było obliczyć energii, która mogłaby przewyższyć grawitację Newtona. Zatem ciemna energia i ciemna materia pozostają zagadkami.
W grę wchodzi nowy model.
Wszechświat jest opisany przez fizyków za pomocą równań ogólnej teorii względności, grawitacji uniwersalnej i mechaniki kwantowej Newtona. Jednym z teorii pochodzenia wszechświata jest przede wszystkim „Wielki Wybuch”. André Mader z UNIGE uważa, że model początkowy nie został tutaj uwzględniony, mianowicie niezmienność skali pustej przestrzeni. Oznacza to, że pusta przestrzeń i jej cechy nie zmieniają się po procesach ekspansji lub kompresji. W równaniach Einsteina pierwsze miejsce zajmuje pusta przestrzeń, ponieważ działa ona w stałej kosmologicznej. Biorąc tę hipotezę za punkt odniesienia, Mader postanowił zmienić Standardowy Model Uniwersalny. Podczas testów kosmologicznych okazało się, że nowy model niezmienniczości odpowiada obserwacjom. Przewiduje również przyspieszenie ekspansji i nie potrzebuje ciemnej energii. Okazuje się, że ciemna energia może nie istnieć.
Następnie Mader uważnie przestudiował prawo Newtona, które musiało zostać nieco zmodyfikowane w nowej teorii. Okazało się, że aby wyjaśnić szybkie wskaźniki galaktycznych gromad, nie jest również konieczne używanie ciemnej materii. Trzeci test koncentrował się na rozproszeniu prędkości gwiazd wokół Drogi Mlecznej. Mader był w stanie wyjaśnić ten proces swoją hipotezą.
Jeśli naukowiec ma rację, to dziesięcioletnia zagadka straci władzę nad światem naukowym i pomoże powstrzymać debatę między naukowcami.
