Obraz w fałszywych kolorach podmilimetrowej długości fali systemu IRAS 15398-3359, 47 lat świetlnych od Ziemi
Astronomowie z Wydziału Fizyki Uniwersytetu w Tokio odkryli gęsty dysk materiału wokół młodej gwiazdy. Uważa się, że dysk jest w stanie poprzedzić pojawienie się układu planetarnego. Nowe badania mogą znacznie poprawić modele tworzenia systemów słonecznych.
Gwiazda IRAS 15398-3359 jest małym, młodym i stosunkowo chłodnym obiektem. Jego mały rozmiar mówi o słabym świetle, które nawet nie zdoła przedrzeć się przez chmurę pyłu i gazu. Ale to nie powstrzymuje ciekawskich naukowców od badań. W 2013 roku wykorzystali dużą gamę ALMA (Chile) do obserwacji gwiazdy w falach submilimetrowych, ponieważ ten typ światła jest w stanie przebić się przez chmurę pyłu (światło czerwone - 700 nanometrów). Dokładna analiza ujawniła kilka interesujących struktur mgławicowych.
Ale obrazy są niewyraźne, więc trudno zrozumieć, na co dokładnie patrzymy. Nowy model był kompletnym zaskoczeniem, ponieważ zdjęcia pokazywały gęsty dysk materiału, reprezentowany przez gaz i pył wokół gwiazdy. Wcześniej nic takiego nie było zauważane wokół takich młodych gwiazd.
IRAS 15398-3359 - Protostar klasy 0, niewidoczny dla ludzkich oczu i oglądany tylko przy większych długościach fal
Dysk ten pełni rolę poprzednika dysku protoplanetarnego, który jest nadal znacznie gęstszy iw rezultacie powinien stać się systemem planetarnym. Chociaż nie można przewidzieć, kiedy to nastąpi. Wiatr gwiezdny jest w stanie pchnąć chmurę pyłu lub cały materiał znajdzie się w gwieździe. Gwiazda osiąga masę Słońca 0,7, ale może wzrosnąć o 20% w ciągu kilkudziesięciu tysięcy lat.
Naukowcy uczą się rozumieć abstrakcyjne obrazy z narzędzi, takich jak ALMA
Początkowo projekt studiowania takich obrazów był wykorzystywany do nauczania japońskiego studenta (Yuki Okode), ale teraz stał się pełnoprawnym badaniem, które pozwoliło jej obronić pracę doktorską. Obserwacje były możliwe dzięki postępom w radioastronomii dzięki obserwatoriom, takim jak ALMA. Zespół miał szczęście, że samolot jest porównywalny z układem słonecznym, ponieważ pozwala teleskopowi na przechwytywanie światła przez przejścia w kurzu i gazie.
