Artystyczna interpretacja systemu TRAPPIST-1
Naukowcy postanowili sprawdzić, czy planety lądowe w systemie TRAPPIST-1 mogą mieć gazowe olbrzymy. Jeśli tak, możemy lepiej zrozumieć proces tworzenia naszego systemu.
Na początku tego roku teleskop Spitzera zaskoczył cały świat, ponieważ znalazł system z 7 planetami na terytorium Wodnika. Trzy z nich mieszkają w strefie mieszkalnej, gdzie istnieje możliwość istnienia ciekłej wody i życia.
Ale jeśli system wygląda jak nasz, czy jest szansa na obecność gigantów gazowych? Aby zrozumieć, naukowcy postanowili zbadać TRAPPIST-1 za pomocą teleskopu w Obserwatorium Las Campanas. Szuka egzoplanet metodą astrometryczną - poprzez wibracje gwiazdy-gospodarza.
W ten sposób możliwe było określenie górnego limitu masy dla każdej potencjalnej planety. Okazało się, że na terytorium systemu nie ma żadnych obiektów, ponad 4,6 masy Jowisza z okresem orbitalnym rocznie, a także ponad 1,6 masy Jowisza i okres 5 lat.
Wszystkie 7 planet systemu TRAPPIST-1 łatwo pasuje do orbitalnej ścieżki Merkurego
Ważne jest, aby zrozumieć, że teorie tworzenia systemu nadal mają luki, które należy wypełnić. Na samym początku Słońce było otoczone dyskiem gazu i pyłu, w którym narodziły się wszystkie planety.
Jedna z teorii mówi, że wszystko zaczyna się od narastania solidnego rdzenia, który zawiera wystarczającą ilość materiału dla siły grawitacji. Istnieje jednak pomysł, że gazowe olbrzymy mogą pojawić się, gdy dysk uformuje się w spiralę. Rękawy zwiększyły swoją masę i gęstość, aż powstały oddzielne klastry.
Wadą pierwszej opcji jest proces tworzenia gigantów gazowych. Ale model niestabilności dysku Bossa wyjaśnia, że może się to zdarzyć wokół gwiazd karłowatych. Dlatego gazowe olbrzymy mogą znajdować się na długich orbitach TRAPPIST-1, które podważają teorię akrecji, ale nie niestabilność dysku.
