Saturn ma oczywiście dziwaczne księżyce, a astronomowie uważają, że są bliscy odkrycia formowania się struktury powierzchni na jednym z nich.
Iapet ma prawie 1000 mil szerokości i ma 78-dniową orbitę wokół pierścieniowego giganta gazowego. Ale jedna półkula Saturna jest stale kierowana na Saturna. W ten sam sposób Księżyc jest skierowany na Ziemię cały czas z jednej strony. Dlatego Yapet ma oczywistą bipolarność powierzchniową.
Na Yapet znajduje się pasmo równikowe , nad którym układają się setki naukowców. Teraz, używając mapy 3D składającej się z danych Cassini, naukowcy uważają, że mają najbardziej prawdopodobną hipotezę o jej wystąpieniu.
Ciemna i jasna strona Iapetusa.
Z reguły góry na Ziemi powstają w wyniku skutków ubocznych ruchów płyt tektonicznych i aktywności wulkanicznej. Niestety, nic takiego nie dzieje się na Japecie. Ponadto góry o wysokości 6 mil są zbyt strome, aby wytłumaczyć ich pochodzenie zwykłymi mechanizmami orogenicznymi. Jak więc powstał ten grzbiet? Naukowcy uważają, że materiał tworzący góry ma pochodzenie „egzogenne”. Innymi słowy, przybył z kosmosu. W dokumencie przedłożonym arXive naukowcy wskazują na możliwą kolizję między Yapetem a innym ciałem planetarnym, które stworzyło ogromną ilość śmieci. Ten gruz przeleciał na orbitę wokół równika Yapet i ostatecznie w postaci deszczu spadł na jego powierzchnię i utworzył równikowe góry.
Japet, schwytany przez sondę Cassini w 2004 roku
Inna teoria sugeruje, że Japet mógł mieć swój własny księżyc, który rozpadł się pod wpływem grawitacji, tworząc układ pierścieniowy i zapadł się na powierzchni Iapetusa.
Ale bez względu na teorię wszyscy naukowcy zgadzają się, że Yapet nie mógł stworzyć pasma górskiego bez pomocy z zewnątrz.