Egzoplaneta Kepler-62f może być oazą życia, ale potrzebne są bezpośrednie obserwacje jej atmosfery.
Dobra wiadomość dla myśliwych o życiu pozaziemskim! Naukowcy znaleźli jeszcze więcej dowodów na to, że świat odległych skał jest najprawdopodobniej odpowiedni do życia.
Kepler-62f, który został odkryty w 2013 roku, jest najmniejszą planetą w „strefie mieszkalnej”, jaką kiedykolwiek znaleziono. Jest tylko o 40 procent większy niż Ziemia i znajduje się 1200 lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Liry. Kepler-62f został wykryty przez teleskop kosmiczny Keplera. Jednak niewiele wiadomo na temat kształtu jego orbity.
Strefa mieszkalna to obszar pobliskiej gwiazdy, gdzie woda może być w postaci płynnej. Zależy to od kilku czynników, takich jak: ile ciepła promieniuje gwiazda, orbita planety, skład atmosfery planety. Na szczęście dla Kepler-62f naukowcy odkryli wiele czynników, które sprawiają, że Kepler-62f jest znośny.
„Odkryliśmy, że istnieje kilka kombinacji atmosferycznych, które pozwalają mu być wystarczająco ciepłym, aby mieć ciekłą wodę na powierzchni” - powiedział autor badań Aomava Shields, stażysta podoktorancki na University of California. „To sprawia, że jest silnym kandydatem na nadającą się do zamieszkania planetę”. Aby planeta pozostała nadająca się do zamieszkania na całej swojej orbitalnej ścieżce, naukowcy uważają, że musi ona mieć atmosferę trzy do pięciu razy grubszą Ziemi, która powinna składać się z dwutlenku węgla. Być może to samo dzieje się na Kepler-62f, ponieważ jest usuwane w wystarczającej odległości od gwiazdy, co pozwala gazowi dostać się do atmosfery ze źródeł takich jak wulkany.
Możliwe są również inne scenariusze dla Kepler-62f. Na przykład może mieć atmosferę 12 razy grubszą niż Ziemia i ilość dwutlenku węgla, od normy ziemskiej do 2500 ziemskich norm.
„Pomoże nam to zrozumieć, na ile prawdopodobne jest, że planeta nadaje się do zamieszkania w wielu różnych czynnikach, dla których nie mamy jeszcze wystarczająco potężnych teleskopów” - dodaje Shields. „To pozwoli nam stworzyć listę priorytetowych celów, które będą musiały zostać uwzględnione przy budowie nowej generacji teleskopów”.
Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Astrobiology.
