Wykorzystując system wyszukiwania egzoplanet NGTS, astronomowie byli w stanie zidentyfikować wybuch energii, który odzwierciedla quasiperiodyczne pulsacje gwiazdy typu M do głównej sekwencji NGTS J121939.5-355557. Znaleziona lampa błyskowa jest uważana za jedną z najbardziej energetycznych gwiazd typu M.
Gwiezdne rozbłyski są energicznymi i impulsywnymi wyrzutami dużych ilości energii z gwiazdy. Występują, gdy zmiana pola magnetycznego gwiazdy przyspiesza elektrony do prędkości bliskich prędkości światła. Prowadzi to do erupcji, które powodują promieniowanie w całym widmie elektromagnetycznym.
Zwiększony szczyt olśnienia, w którym wibracje są wyraźnie widoczne. Błysk przepływu o czasie 20-30 sekund jest widoczny na początku oscylacji 8 minut po starcie.
Podczas gdy błyski gwiazd M tworzą jedne z najbardziej dramatycznych wydarzeń gwiezdnych, ich wygląd jest trudny do przewidzenia. Przejaw takiej aktywności na tym typie obiektu wymaga długotrwałych pomiarów wielu gwiazd. Ostatnio naukowcy przeanalizowali dane obserwacyjne z NGTS od listopada 2015 r. Do sierpnia 2016 r. NGTS - naziemne tranzytowe obrazowanie egzoplanet, reprezentowane przez 12 teleskopów. Ten system jest w stanie znaleźć i rozwiązać błyski zarówno dla obiektów pojedynczych, jak i mieszanych. Tak więc 31 stycznia 2016 r. Znaleziono NGTS J121939.5-355557. Znajduje się w odległości 685 lat świetlnych od Ziemi. Jest to młoda gwiazda (wiek - 2,2 miliona lat) typu widmowego M3 i rozmiar słoneczny. Jednak jest on gorszy od Słońca o 5 razy masywność w temperaturze efektywnej 3090 K.
Analiza wykazała, że energia błysku okazała się większa niż wszystkie wcześniej obserwowane błyski gwiazd typu M z misji Kepler NASA. Raczej można go porównać do energetycznych gwiazd G. Naukowcy dodali również, że epidemia ta jest jedną z największych wśród przedstawicieli gwiazd typu M. Ponadto, w szczycie wybuchu stwierdzono znaczące pulsacje quasi-okresowe w wielu trybach. Jest to ważne, ponieważ takie pulsacje są zwykle obserwowane w rozbłyskach słonecznych.
Wielomodowe pulsacje quasi-okresowe w błysku powstają z dwóch statystycznie znaczących okresów: 320 i 660 sekund z amplitudą oscylacji 0,1. Poszukiwanie i badanie takich błysków pozwoli lepiej zrozumieć powstawanie i zamieszkanie obcych planet lądowych wokół gwiazd M.
