Zdjęcie przedstawia supermasywną czarną dziurę w rdzeniu galaktycznym. Ciemny obszar w środku to horyzont zdarzeń, w którym światło nie może uniknąć przechwytywania grawitacyjnego. Potężne siły grawitacyjne czarnej dziury zniekształcają otaczającą przestrzeń, zamazując i rozciągając światło gwiazd tła
Wykorzystując dane z teleskopu rentgenowskiego Chandra na galaktykach z odległości 3,5 miliarda lat świetlnych, naukowcy odkryli najbardziej masywne czarne dziury wśród kiedykolwiek odkrytych we wszechświecie. Analiza pokazuje, że ultramassive czarne dziury rosną szybciej niż gwiazdy w ich rodzimych galaktykach.
W poszukiwaniu tych potworów naukowcy musieli zbadać 72 galaktyki żyjące w centrach najjaśniejszych i masywnych gromad galaktycznych. Czarna dziura jest niewidzialnym ciałem niebieskim, którego siła grawitacji jest tak potężna, że nawet światło nie ma szans na zbawienie. Najczęściej powstaje po śmierci masywnej gwiazdy. Najbardziej interesującym efektem jest zniekształcenie czasu wokół nich. Teoria względności Einsteina mówi, że czas płynie wolniej w silnych polach grawitacyjnych. Naukowcy określili masę czarnych dziur znalezionych w tych galaktycznych gromadach, analizując fale radiowe i rentgenowskie. Okazało się, że nowe dane są 10 razy wyższe niż wcześniejsze wyniki. Ponadto prawie połowa czarnych dziur jest 10 miliardów razy masywniejsza niż Słońce. Prowadzi nas to do wyjątkowej klasy - ultramasywnych czarnych dziur.
Niszcząca moc
Nie trzeba myśleć, że galaktyka pozostaje bezpieczna, ukrywając te straszne potwory. Im większa masywność czarnej dziury, tym większa siła. Ale nie martw się o Drogę Mleczną. Nasza supermasywna czarna dziura Strzelec A nie jest zbyt aktywna i przypomina raczej śpiący wulkan.
Po co badać te odległe obiekty?
Badanie tych gigantów pozwala nam pokazać, że takie obiekty mają poważny wpływ na galaktyczne regiony i Wszechświat w perspektywie. Są to najpotężniejsze funkcje. Nie zapominaj, że galaktyki są budulcem wszechświata, co oznacza, że najpierw musisz zrozumieć czarne dziury.
