Uwalnianie gazów przez sublimację (przejście lodu w stan gazowy bez etapu wodnego) jest procesem determinującym komety. Jednak nowe badania wskazują, że okresowe osuwiska i lawiny (wyczerpywanie masy) mogą stać się przyczyną, która utrzymuje aktywność kometarną przez długi okres.
Uwolnione gazy wyciągają pył z komety, tworząc całą chmurę pyłu, którą można obserwować z Ziemi. Ponadto zdarzenia uwalniania gazu mogą zmienić stan obrotu obiektu. Ale wraz z sublimacją lodu proces powinien się zatrzymać, utrwalając warstwę pyłu na powierzchni, izolując pozostałe zapasy lodu. Dlatego przez długi czas nie wiadomo, w jaki sposób komety utrzymują aktywność.
Naukowcy uważają, że osuwiska i osuwiska mogą uwalniać zakopany lód, umożliwiając komecie aktywację procesu sublimacji. Jednak zubożenie masy z czasem prowadzi do wygładzenia formacji (gór, skał, wzniesień) na powierzchni komety, co zmniejsza liczbę i częstotliwość zdarzeń masowego wyczerpywania (osuwiska).
Sekwencja obrazów pokazuje różne rodzaje osuwisk na komecie 67 / Churyumov-Gerasimenko. Pierwsza klatka jest pęknięciem przed jesienią (10 lipca 2015 r.). Obrazy z 15 lipca i 26 grudnia prezentują żywy materiał wyjściowy, który pojawił się podczas upadku skały. Poziom jasności do 26. zmniejszono o 50%, co tłumaczy się sublimacją większości otwartego lodu wodnego. Zdjęcia z 2016 r. Pokazują różne rodzaje nowych klifów. W sierpniu większość z nich powróciła do średniej jasności komety. Strzałki wskazują położenie luki i otwarty lód wodny Naukowcy stworzyli dwa nowe modele do badania aktywności komety na dwa sposoby. Pierwszy opierał się na ziemskich obserwacjach kometarnych krzywych światła i szybkościach sublimacji gazu. Druga dotyczyła sposobu, w jaki gazy dociskają powierzchnię komety. Ważne było, aby te modele były ze sobą zgodne, ponieważ opisują jedno zjawisko.
Porównując, okazało się, że modele są w stanie zgodzić się tylko wtedy, gdy elementy sublimacji powstają z elewacji podatnych na zawalenie. To znaczy, osuwiska i lawiny są kluczowe, co pozwala komecie utrzymać aktywność. Ponadto proces ten zapewnia również reaktywację śpiących komet. Jeśli zmiana stanu rotacji lub innych procesów może spowodować wyczerpanie masy, uwolniony lód wywoła potężną aktywność sublimacyjną.
Istnieje na przykład założenie, że kometa Enke przez większość czasu pozostawała w stanie snu. Ale poważny mechanizm upadku zapoczątkował proces „przebudzenia” i przedstawił obserwowany obiekt. Komety wymagają szczegółowych badań, ponieważ mogą odgrywać ważną rolę w tworzeniu układu słonecznego.
