Naukowcy wykorzystali Bardzo Duży Teleskop do zbadania galaktyki NGC 1365. Żyje na terytorium Gromady Gromady w odległości 56 milionów lat świetlnych od nas. Odnosi się do spiralnego typu galaktycznego ze zworką i pierścieniami. Uważany również za typ galaktyki Seyfert. Wcześniej badacze obserwowali to, ale nie mogli badać przy średnich długościach fal promieniowania podczerwonego.
Obserwacje w zakresie podczerwieni są ważne, ponieważ pozwalają nam rozważyć szczegóły chmur molekularnych i zjonizowanego gazu, co pomaga zbadać rozkład i kinematykę starożytnej populacji gwiezdnej dominującej w masie. Takie przeglądy są również w stanie dostarczyć ważnych informacji o historii narodzin gwiazd i charakterystykach centralnych silników galaktycznych.
Trójkolorowy obraz optyczny NGC 1365 utworzony z trzech ekspozycji z wielomodowego instrumentu FORS1 na Bardzo Dużym Teleskopie w zakresach optycznych B (niebieski), V (zielony) i R (czerwony)
Zespół miał nadzieję, że przegląd NGC 1365 w obszarze bliskiej podczerwieni pomoże dowiedzieć się więcej o kinematyce gazowej i gwiezdnej galaktyki. Postanowili skupić się na obszarze w pobliżu jądra o szerokości 2600 lat świetlnych. Do badania wykorzystano spektrograf SINFONI na Bardzo Dużym Teleskopie (Chile). Analiza wykazała części pierścienia nuklearnego narodzin gwiazdy (promień - 3260 lat świetlnych) i rozwiązała niektóre słabsze regiony pierścienia wewnętrznego i rdzenia (promień - 1000 lat świetlnych). Okazało się, że pierścień w pobliżu jądra jest wyposażony w silne promieniujące „gorące punkty” przy długościach fali optycznej, gdzie wybuchy gwiazd w wieku sięgają mniej niż 10 milionów lat z gradientem wieku po zachodniej stronie pierścienia.
Naukowcy zauważyli także niezwykłe szerokie i wąskie elementy linii emisji i gorącego pyłu (temperatura osiąga około 1300 K). Podobne właściwości są charakterystyczne dla aktywnych jąder galaktyk typu 1.
Pole prędkości gwiazdowej NGC 1365 wykazuje pełny obrót. Ponadto zjonizowany i molekularny gaz wykonuje rotację w ogólnej orientacji z prędkością gwiazdową. Analiza wykazała, że masa czarnej dziury jest 5-10 razy większa niż masa słoneczna, a masowość gorącego gazu molekularnego wynosi około 615 energii słonecznej, co odpowiada masie zimnego gazu cząsteczkowego o masie 200-800 milionów Słońca. Masowość zjonizowanego gazu oszacowano na 5,3 mln słonecznych.
