Próbki dysków są zdolne do samodzielnego generowania

Próbki dysków są zdolne do samodzielnego generowania

Łuki, pierścienie i spirale pojawiają się na dysku wokół gwiazdy HD 141569A. Czarny obszar na środku jest spowodowany przez maskę blokującą bezpośrednie światło gwiazd. Zdjęcie zawiera obserwacje wykonane w czerwcu i sierpniu 2015 r. Przy użyciu instrumentu STIS teleskopu Hubble'a

Kiedy naukowcy egzoplanetarni najpierw zauważyli plamy w pyłach i gazach wokół młodych gwiazd, pomyśleli, że przyczyną były planety. Ale najnowsze badania NASA wskazują na inne wyjaśnienie.

Łowcy innych światów patrzą na gwiazdy, próbując znaleźć oznaki obecności planet. W przypadku młodych gwiazd, wokół których utrzymują się dyski pyłu i gazu, poszukują sygnatur, takich jak pierścienie, łuki i spirale utworzone przez przeloty orbitalne.

Jednak nowa hipoteza stwierdza, że ​​pył i gaz tworzą wzory, gdy są narażone na promieniowanie UV. Kiedy promieniowanie UV o wysokiej energii dotyka ziaren pyłu, usuwa elektrony. Zderzają się i ogrzewają pobliski gaz. Z tego powodu ciśnienie wzrasta, a gaz przyciąga więcej kurzu, co prowadzi do jeszcze większego ogrzewania. Cykl nazywa się nierównowagą fotoelektryczną i może współdziałać z innymi siłami, aby tworzyć cechy postrzegane jako sygnatury planet.

Aby zrozumieć te efekty, stworzyliśmy specjalne symulacje komputerowe. W 2013 roku założono, że mogą wyjaśnić wąskie pierścienie na dyskach. Model przewidywał również możliwość powstawania łuków i niekompletnych pierścieni, które zostały faktycznie zarejestrowane dopiero w 2016 roku.

Napisy na dyskach młodych gwiazd mogą wskazywać na obecność planet. Ale czy są jakieś inne wyjaśnienia? Nowy model pokazuje, w jaki sposób wzory pyłu i gazu powstają bez udziału planet

Aby zrozumieć cały proces, musisz sobie wyobrazić, jak utworzyć dysk bez udziału planet. Światło fizycznie wpływa na wszystko, co napotyka. Z powodu tego ciśnienia promieniowania ogony komet zawsze wskazują na słońce. Ta sama siła może popychać pył w wysoce ekscentryczne orbity lub nawet usuwać małe ziarna.

Model z 2013 r. Pokazał, w jaki sposób pył i gaz skontaktowały się, aby utworzyć pierścienie i łuki wokół gwiazdy HD 141569A. W 2017 r. Wzięli pod uwagę ciśnienie promieniowania i pokazali, jak dwa czynniki mogą tworzyć spirale, podobne do obserwowanych wokół jednej z gwiazd.

Badanie będzie kontynuowało tworzenie symulacji, dodając turbulencje i testując różne rodzaje pyłu i gazu. Ale teraz możemy powiedzieć, że nie powinniśmy spieszyć się z wnioskami. A podpisy na dyskach nie zawsze oznaczają obecność planet.

Komentarze (0)
Szukaj