Wykres NASA przedstawia asteroidę QE2 z 1998 r., Która w 2013 r. Przestraszyła ziemian przy jej bliskim przejściu. Naukowcy się martwią, ponieważ pewnego dnia może się wydarzyć coś nieodwracalnego
Przez ponad 4,5 miliarda lat istnienia nasza planeta wielokrotnie spotykała się na powierzchni z nieproszonymi gośćmi. Jednak nikt nie wie, kiedy nastąpi następne duże wydarzenie. Ale niezwykle ważne jest dla nas tworzenie technologii zapobiegających katastrofom.
Być może gość pojawi się już w następnym pokoleniu, ale ryzyko zniszczenia całej planety jest zbyt wysokie. A przerażenie polega na tym, że teraz jesteśmy nieuzbrojeni przed nieuniknionym.
Wydaje się, że w takiej sytuacji musisz działać. Jednak pierwsza misja odrzucenia asteroidy z trajektorii nie rozpoczęła się, ponieważ w grudniu ministrowie państw europejskich odmówili finansowania. Można również przeczytać o metodach w powieściach fikcyjnych: zniszczenie lasera lub użycie rakiety do skorygowania trajektorii.
Ale musisz zacząć od nauki, aby znaleźć zagrożenie. W tym celu astrofizycy dzielą niebiańskich wędrowców według wielkości. I są zarówno małe przedmioty, jak i straszny 10-kilometrowy potwór. Nawiasem mówiąc, pośród nich zarejestrowano meteoryt, który zniszczył dinozaury 65 milionów lat temu.
Koniec wszystkich
Co 100 milionów lat duże kamienie lądują na powierzchni. A to oznacza koniec rasy ludzkiej.
Kiedy czekać na przybycie?
Jak dotąd naukowcy byli w stanie zidentyfikować 90% planetoid zdolnych do eksterminacji dinozaurów, a ku naszemu szczęściu żaden z nich nie aspiruje do Ziemi. Ale najtrudniej określić położenie obiektów o wielkości 15-140 m. Przypomnijmy, że 40-metrowy kamień spadł na Syberię w 1908 roku. Eksplozja rozdarła 80 milionów drzew. Podobne zdarzenia występują co około 300 lat. Wyobraź sobie, że taki kamień wpada w obszar zaludniony lub megalopolis. Strajk w Czelabińsku był nieprzewidywalny i wytworzył energię kinetyczną porównywalną z 27 bombami Hiroszimy. Fala uderzeniowa zraniła około 1200 osób.
Głównym celem naukowców jest określenie położenia i trajektorii skał kosmicznych, których wymiary nie przekraczają 140 m. Obiekty takie nie zniszczą Ziemi, ale spowodują lokalne uszkodzenia. Innym problemem są komety o długich okresach. Mogą obracać się wokół Słońca przez wiele stuleci, więc ich wygląd nie został jeszcze zauważony.
Patrzymy w niebo
W Europie powstaje sieć teleskopów, która za 2 lata musi całkowicie kontrolować niebo. O przybyciu asteroidy dowiemy się za 1-2 tygodnie. To nie wystarczy, ale nadal pozwoli ludziom wyjść ze strefy zagrożenia i zminimalizować straty.
Pozostaje stworzyć system do walki z astroidami. Ale potrzebuje 300-400 milionów euro. 30 czerwca zostaje ogłoszony Międzynarodowym Dniem Asteroid, aby podnieść poziom wiedzy wśród społeczeństwa i zwrócić uwagę na problem.
