Symulacja dla tysięcy czarnych dziur

Symulacja dla tysięcy czarnych dziur

Doktoranci na Uniwersytecie Arizony Leah Medeiros opracowują modele matematyczne, które pozwolą naukowcom porównać ogólną teorię względności Einsteina z najpotężniejszymi potworami Wszechświata - supermasywnymi czarnymi dziurami. Jednym z nich jest Strzelec A *, żyjący w centrum Drogi Mlecznej.

Medeiros opracował narzędzie diagnostyczne, które astronomowie mogą wykorzystać do porównania nadchodzących obserwacji supermasywnych czarnych dziur przy użyciu teleskopu Event Horizon i prognoz modeli matematycznych. W ten sposób będzie można sprawdzić, czy zachowują się czarne dziury, jak tego oczekują naukowcy.

Astronomowie uważają, że kształt cienia jest uważany za właściwość geometrii czasoprzestrzeni i nie zależy od efektów akrecyjnych lub astrofizycznych. Medeiros używa symulacji komputerowych cienia czarnej dziury (przewidywanego przez ogólną teorię względności) do testowania metryki Kerra - rozwiązywania równań Einsteina opisujących charakterystyki czarnych dziur. Naukowiec zdołał zasymulować dużą liczbę cieni czarnej dziury, które odbiegają od wskaźników Kerra, oraz opracować metodę wykorzystania przyszłych obserwacji za pomocą teleskopu Event Horizon. Jeśli czarne dziury spełnią oczekiwania naukowców, nowa metoda pozwoli określić ilościowo, jak daleko ta teoria jest od tych prognoz. Pozwoli także wyeliminować inne teorie.

Komentarze (0)
Szukaj