Naukowcy w tym tygodniu dokonali oceny, co może być najważniejszą częścią nadchodzącej misji znalezienia życia na Marsie: lokalizacja, lokalizacja i lokalizacja ponownie.
Europejski łazik ExoMars, który ma zostać wysłany w 2018 r., Będzie najambitniejszą próbą znalezienia dowodów życia w obecnym lub przeszłym Marsie, cztery dekady po wysłaniu ekspedycji Wikingów.
Jednak projektanci ExoMars nie zaczynają od zera. Najnowsze wyniki misji NASA Curiosity Mars Science pokazują, że ExoMars nie muszą wiercić głęboko, aby zbierać próbki.
ExoMars przenosi wiertarkę na pokładzie, która może wiercić do 6, 6 stóp (2 metry) na powierzchni planety. Naukowcy wiedzą, że na tej głębokości materiały organiczne (jeśli istnieją) będą chronione przed atakiem niszczącego promieniowania, na które narażona jest planeta. „Jedną z rzeczy, które odkryła Curiosity, było zrozumienie, że nie cała powierzchnia Marsa jest w tym samym wieku” - powiedział John Grotzinger z California Institute of Technology, który kieruje zespołem naukowym łazika.
W zeszłym roku naukowcy odkryli, że wiatry na Marsie odsłaniają skały u podstawy półek.
„Jednym z wyników MSL, które mogą być przydatne, jest to, że głębokość (do pobierania próbek) może być mniejsza niż 2 metry” - mówi Vincenzo Giorgio, kierownik projektu ExoMars.
Jeśli okaże się, że wiercenie będzie niemożliwe lub nieefektywne, możliwe będzie zachowanie tej szansy, aż stanie się to naprawdę konieczne ”- dodał Grotzinger.
W przeciwieństwie do ExoMars, Curiosity nie została zaprojektowana bezpośrednio do poszukiwania życia. Zamiast tego analizuje region Marsa, znany jako Krater Wichury, na obecność sprzyjających czynników podtrzymujących życie.
