Pozostawiając główny cel daleko w tyle, misja New Horizons NASA stała się rodzajem emisariusza w głębi kosmosu dla ludzkości.
Sonda przeleciała w pobliżu Plutona i jego systemu satelitarnego 14 lipca 2015 r., Prezentując nam bezprecedensowy i oszałamiający widok na planetę karłowatą. Ale Pluton jest obecnie miliony kilometrów za nim, a Nowe Horyzonty pędzą w kierunku obiektu Pasa Kuipera (DIC), zwanego 2014 MU69.
Jednak urządzenie nie traci czasu, zajmuje się badaniami, stając się jedyną misją kiedykolwiek zbadaną Pas Kuipera. W tej chwili New Horizons przyglądają się uważnie MIC o nazwie 1994 JR1.
Wykorzystując „orzeł oczy” New Horizons (LORRI), misja w kwietniu sfotografowała 1994 JR1 z odległości około 69 milionów mil. Po raz drugi misja przeprowadziła badanie tego obiektu o szerokości 90 mil. Po raz pierwszy zdarzyło się to w listopadzie 2015 r., Kiedy statek kosmiczny znajdował się w odległości 170 milionów mil. Są to najbliższe obrazy obiektów pasa Kuipera.
„Połączenie obserwacji z listopada 2015 r. I kwietnia 2016 r. Pozwala dokładnie określić lokalizację JR1 w promieniu 1000 km (około 600 mil)” - powiedział Simon Porter, członek zespołu badawczego New Horizons z Południowo-Zachodniego Instytutu Badawczego w Boulder w stanie Kolorado . Obserwacje te są bardzo cenne, ponieważ pomagają naukowcom zrozumieć, skąd pochodzi ten obiekt. Było założenie, że JR1 1994 będzie quasi-satelitą Plutona. Te nowe obserwacje natychmiast rozwiały ten pomysł.
„Ciekawe, że dzięki tej serii obserwacji astronomowie byli w stanie wydedukować prędkość obrotową obiektu - obraca się bardzo szybko! Obserwując drobne wyjaśnienia i ciemności z 1994 r. JR1, naukowcy odkryli, że obiekt obraca się z prędkością 5, 4 godzin, co jest stosunkowo szybkie dla OPK , powiedział John Spencer, również z Southwestern Research Institute w Boulder. „Chciałbym wierzyć, że Nowe Horyzonty są w stanie dokonać podobnych pomiarów za kolejne 20 zestawów OPK”.
Pas Kuipera to starożytny region wypełniony pozostałościami młodego układu słonecznego. Studiując Plutona, jego satelity i tajemnicze obiekty głęboko w pasie Kuipera, zaczynamy rozumieć. jak powstały planety i cały układ słoneczny.