Długie terminy na orbicie dają naukowcom NASA / ESA Hubble Space Telescope ogromną przewagę: mogą obserwować niebo zmieniające się w czasie. Zobacz, jak ewoluowały niektóre z najbardziej znanych zdjęć Hubble'a, zwłaszcza po tym, jak astronauci zainstalowali najnowsze kamery Wide Field 3 i Advanced Camera podczas ostatniej wizyty w 2009 roku.
Przed: Mgławica Twin Jet (1997)
Przede wszystkim jest to słynna mgławica Twin Jet pokazana na zdjęciu Hubble'a z 1997 roku. Spójrz na następny obraz, aby zobaczyć mgławicę w nowym świetle.
After: Twin Jet Nebula (2015)
Niedawno Kosmiczny Teleskop Hubble'a został przekierowany do mgławicy Twin Jet, aby sprawdzić, czy może on dać lepszy obraz gazu poruszającego się w Twin Jet.
„Nowy obraz podkreśla powłokę mgławic i węzłów rozszerzającego się gazu”, pisze Europejska Agencja Kosmiczna. To, co widzisz na tym obrazie, to umierająca stara gwiazda (nieco większa niż nasze Słońce), która zrzuca swoje zewnętrzne warstwy, podczas gdy mały, słaby rdzeń świeci w centrum. Ten typ mgławicy jest znany jako „mgławica planetarna”.
System ten ma również satelitę w postaci białego karła, który przeszedł ten proces wcześniej.
Przed (1995) i po (2014): Pillars of Creation
Młode gwiazdy rodzą się w obłokach gazu, podobnie do tego, co widzimy na tym zdjęciu z bliska Mgławicy Orzeł.
Słynne „Pillars of Creation” (zdjęcie po lewej) były używane w wielu miejscach, w tym w wielu filmach, programach telewizyjnych, a nawet na znaczku pocztowym. Aby uczcić 25-lecie teleskopu Hubble'a, astronomowie wykorzystali kamery o długości fali podczerwonej, aby lepiej widzieć gwiazdy w tych chmurach. Nowy obraz pozwala zrozumieć, w jaki sposób młode gwiazdy niszczą strukturę.
Przed (2001) i po (2014): Mgławica Głowa Małpy
Jest pełna gwiazd! Ten obraz NGC 2174 (Mgławica Głowa Małpy), wykonany w 2014 r., Pokazuje gwiazdy poprzez gaz i pył znajdujące się w odległości 6400 lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Oriona. Podczas gdy światło widzialne jest blokowane przez chmury, kamera podczerwona Hubble'a może widzieć obiekty w głębi. Nowy obraz pokazał znacznie więcej szczegółów w chmurach pyłu i gazu niż fotografia z 2001 roku (po lewej).
Until (2008): Łączenie galaktyk NGC 624
Ten obraz rejestruje dwie łączące się galaktyki, które po raz pierwszy zobaczył Hubble w 2008 roku.
After (2015): Łączenie galaktyk NGC 624
Spójrz uważnie - czy widzisz różowy obszar w środku tych łączących się galaktyk? Ten nowy szczegół jest dramatycznym wydarzeniem, które było widoczne tylko w przypadku zaktualizowanych kamer. Ta para galaktyk, znana jako NGC 624, znajduje się 400 milionów lat świetlnych od Ziemi. Różowy obszar pokazuje efekty energetyczne dwóch supermasywnych czarnych dziur, rozmieszczonych w odległości około 3000 lat świetlnych od siebie (sama galaktyka ma średnicę około 300 000 lat świetlnych). Czarne dziury ostatecznie połączą się i utworzą znacznie większą czarną dziurę.
Do (1996): Najgłębsze możliwe spojrzenie
Co się stanie, jeśli weźmiesz aparat do Kosmicznego Teleskopu Hubble'a i skierujesz go na pozornie pusty obszar nieba? Ten słynny obraz Hubble'a, wykonany w 1996 roku, został nazwany „Hubble Deep Field” (Extremely deep look) i składa się z ponad 275 zdjęć połączonych w jedno. Przedstawia starożytne galaktyki, tak stare, że niektóre z nich powstały miliard lat po Wielkim Wybuchu.
After (2012): Niezwykle głęboki wygląd
Przez dziesięciolecia Hubble znajdował coraz bardziej odległe części wszechświata. Na tym zdjęciu, zatytułowanym „Pole Hubble eXtreme Deep” (Niezwykle Głębokie Spojrzenie Hubble'a), możesz zobaczyć najbardziej odległe galaktyki od nas. Ten obraz składał się z 2000 zdjęć wykonanych przy 50-dniowej ekspozycji.
