Czy Słońce zjadło prymitywną super-ziemię?

Czy Słońce zjadło prymitywną super-ziemię?

Nowe badanie sugeruje, że przynajmniej jedna super-ziemia (planeta większa niż Ziemia, ale mniejsza niż Neptun) mogła uformować się blisko Słońca. Z biegiem czasu ta hipotetyczna super-Ziemia ukryłaby wszystkie śmieci w okolicy. A dzięki grawitacji słońce mogło je zjeść.

„Może to być możliwe wyjaśnienie, dlaczego nic nie jest widoczne w orbicie Merkurego, chociaż w tej chwili dowody opierają się na modelowaniu i fakcie, że obszar między Merkurym a Słońcem jest tak jałowy” - mówią autorzy.

„Jedynym (fizycznym) dowodem na to, że super-krainy mogły powstać w naszym układzie słonecznym, jest brak czegoś w tym regionie, nie ma nawet kamienia”, powiedziała naczelna autorka Rebecca Martin, profesor na University of Nevada w Las Vegas, Wiadomości dotyczące wykrywania wiadomości e-mail. „Aby mogli się tam uformować, zmiatając cały stały materiał, ale potem wylądowali na słońcu”.

Odkrycie super-ziemskich egzoplanet poza Układem Słonecznym sugeruje, że mogą one tworzyć się w dwóch miejscach: na swoim miejscu (gdzie je dzisiaj widzisz) lub z dala od obserwowanych miejsc, gdzie z pewnością będą migrować podczas długo.

Aby powstała na miejscu, super-ziemia będzie musiała stopniowo budować masę gruzu w „martwej strefie”, tworząc układ planetarny znany jako dysk protoplanetarny. Może się to zdarzyć tylko wtedy, gdy istnieje wystarczająco duża turbulencja zasilana magnetyzmem otaczającego materiału. „Rozmiar martwej strefy musi być na tyle duży, aby był utrzymywany przez cały okres użytkowania dysku” - dodał Martin. „Ponieważ różne systemy mogą mieć różne rozmiary martwych stref, formowanie w częściach wewnętrznych może nie występować we wszystkich systemach, a zatem oba miejsca formacji mogą funkcjonować.”

Na obserwowanych super-ziemiach naukowcy zauważyli dwa różne typy w zależności od ich gęstości. Doszli do wniosku, że planety, które tworzą się dalej na dysku, będą mniej gęste, ponieważ woda i inne lotne substancje zamarzną w zimnych zewnętrznych częściach dysku. Te, które są bliżej, mogą być bardziej gęste.

Jak sprawy mają się w naszym układzie słonecznym? Naukowcy uważają, że tutaj powstają super-ziemie i cały materiał wewnątrz orbity Merkurego jest widoczny. „Jeśli dysk jest wystarczająco chłodny, migracja skali czasu dla niego (aby spaść na słońcu) jest na tyle krótka, że ​​może się zdarzyć podczas życia dysku”, powiedział Martin. Potrzebne są jednak dalsze badania, aby to potwierdzić.

Komentarze (0)
Szukaj